«Έλα να γελάσουμε»

Τι μέρα και αυτή η σημερινή! Ξεκίνησα πρωί, πρωί για να κατέβω Αθήνα. Έξω από το τρένο είδα όλους αυτούς τους ανθρώπους να ικετεύουν για μια δουλειά. Στενοχωρήθηκα πολύ βλέποντας τα λυπημένα πρόσωπα τους και την απόγνωση στο βλέμμα τους.Η σκέψη τους με συντρόφευε σε όλη την διαδρομή.Έτσι σκεπτική συναντήθηκα πρωί-πρωί 8.30 ώρα με την φίλη μου να τα πούμε να πιούμε καφεδάκι και μετά να ψηφίσουμε στον σύνδεσμο μας καθώς ήταν για μας μέρα εκλογών.30 χρόνια φίλες και συνάδελφοι. Τα πρώτα χρόνια δίπλα-δίπλα στο γραφείο με αξέχαστες στιγμές γέλιου μέχρι δακρύων (ίσως και κάτι παραπάνω).Αυτά ξεκινήσαμε να θυμόμαστε. Το γέλιο πέρναγε το σώμα και το νου μας. Το γέλιο γινόταν δάκρυ και το δάκρυ γέλιο.Ένας καινούργιος φίλος της είχε κλέψει την καρδιά, μου εκμυστηρεύθηκε. Ο Τάσος, ένα πεντάχρονο ζωηρό παιδάκι μέσα στην ενέργεια και τη χαρά που πήγαινε πάντα κοντά της και της έλεγε «έλα να γελάσουμε». Η φίλη μου γέμισε τις μπαταρίες της απόαυτό το μικρό παιδί, γέλαγε μαζί του γιατί της χάριζε την ζωτική ενέργεια. Του ζήτησε να την φωνάζει «γιαγιά χα» από το γελάω και το χαχανίζω. Κανείς μέχρι τώρα δεν της είχε ζητήσει ποτέ κάτι τέτοιο. Το αχ της καθημερινότητας της έγινε χα-χα από τον μικρό της φίλο. Έπαιρνε χαρά από το γέλιο του.Το γέλιο η μαγική συνταγή της ευζωίας. Ελιξίριο, φάρμακο που δεν γίνεται ποτέ φαρμάκι.Σχολιάζαμε, γελάγαμε με την καρδιά μας. οι πελάτες του μικρού καφέ μας  κοιτούσαν και σίγουρα αναρωτιόντουσαν που βρίσκουμε τόσο κέφι πρωί-πρωί.Εκδηλώσαμε την αγάπη μας. είχαμε καιρό να βρεθούμε μόνες οι δυο μας.Είχαμε πάντα ένα δικό μας κώδικα επικοινωνίας και έτσι πολλές φορές χωρίς να μιλάμε, με ένα νεύμα, καταφέρναμε να συνεννοηθούμε και όχι μόνο αλλά να ξεκαρδιστούμε και στα γέλια. Έτσι πάντα ξεπερνούσαμε τις δύσκολες καταστάσεις.Όλες στο γραφείο, μας ζήλευαν για την αγάπη που είχαμε αλλά και για το γέλιο, που κάναμε το γέλιο για μας δεν υπήρξε ποτέ πολυτέλεια αλλά ανάγκη ζωής.Είχαμε προβλήματα, πάντα τα ξεπερνάγαμε γιατί με το γέλιο καταφέρναμε να τα δούμε με άλλο μάτι.Το γέλιο είναι πάντα ασπίδα μας απέναντι στις δυσκολίες.Η μέρα μας ξεκίνησε όμορφα μακάρι η κάθε μέρα να ξεκινάει έτσι. Δεν χρειάζεται τότε ούτε παυσίπονα, ούτε ηρεμιστικά.Τι χαρά που ήμασταν μαζί και γελούσαμε.Μιλήσαμε ακόμα και για ανθρώπους που το γέλιο, τους ήταν άγνωστο τσιγκούνηδες στη σκέψη και στα συναισθήματα, άτομα νευρωτικά και με μια μόνιμη ταφόπλακα στο στήθος τους.Τα κύτταρα μας χαιρόντουσαν.Μου έδινε και της έδινα αγάπη.Μετά από 3 ώρες διαφόρων συναισθημάτων και άφθονου γέλιου και ευσυγκινησίας φύγαμε με τόσο χαλαρή διάθεση και τόσο ανανεωμένες γεμάτες ενέργεια!Την χάρηκα αυτή την συνάντηση μου γέμισε τη μέρα!Ονειρεύτηκα και χάρηκα!Αν αυτό το γέλιο το φροντίζουμε όλοι μας καθημερινά είναι σίγουρο ότι το αμυντικό μας σύστημα θα ενισχυθεί. Το γέλιο είναι το βάσαλμο της ψυχής και αν καταφέρεις μάλιστα να γυμνάσεις και λίγο το σώμα σου, και αν θέλεις να κοιμάσαι επίσης 7-8 ώρες την ημέρα, προπονείσαι και εξασκείσαι  στη δύναμη της θετικής ρεαλιστικής σκέψης και παράλληλα καταφέρνεις να μην ανησυχείς για άσκοπα πράγματα, τότε θα έχεις την υγεία σου!Μην αφήνεις λοιπόν καμιά μέρα που να μη γελάς. Είναι γιατρικό και να σας επιβάλλουν διάφορους περιορισμούς οι διάφοροι, μακριά?