Παλιά δεν είχα και πολύ καλές σχέσεις με την δημοτική μουσική μας παράδοση. Τα άκουγα στο ραδιόφωνο και γρήγορα άλλαζα σταθμό. Όταν μπήκα στο χορευτικό, έμαθα να αγαπώ τα παραδοσιακά τραγούδια της Μικράς Ασίας, αλλά και των άλλων περιοχών της πατρίδας μας, τα Ηπειρώτικα τα Θρακιώτικα και τα άλλα.
Έμαθα τα έθιμα, τις παραδόσεις κάθε τόπου και τις στολές κάθε περιοχής.
Συμμετέχοντας σε αυτή την ομάδα συνάντησα ανθρώπους δεμένους μεταξύ τους φίλους με κοινές εμπειρίες και βιώματα που με περιέβαλαν με αγάπη και σεβασμό στη προσωπικότητα μου
Μαθαίνω κοντά τους να ακούω ήχους, να μαθαίνω χορούς, έθιμα, παραδόσεις του Ελληνισμού, μέσα και έξω από τα τωρινά όρια του κράτους Δημιουργός και ψυχή του Χορευτικού Ομίλου, είναι γνωστό σε όλους ο Θοδωρής.
Όχι μόνο γιατί το δημιούργησε αλλά επειδή το έχει οδηγήσει σε πολύ υψηλό επίπεδο με την εργασία του και την τεράστια υπομονή του.
Έχει διαθέσει ασύλληπτο χρόνο από τις ώρες που διαθέτει για να φτιάξει τις αυθεντικές φορεσιές που διαθέτει ο Χορευτικός Όμιλος
Όχι μόνο μας μαθαίνει τους χορούς αλλά διδάσκει και τον τρόπο, ώστε το ύφος μας να είναι φυσικός.
Έχει σταθεί δίπλα σε όλους, σαν φίλος και σαν δάσκαλος.
Δεν τσιγκουνεύεται να προσφέρει την αγάπη και τις γνώσεις του
Παλιά μέλη του Χορευτικού Ομίλου η Βάσω Γεώργαντζη και η Μαρία Τζοανάκη
Ο Θοδωρής και αυτές οι γυναίκες είναι το χορευτικό. Αυτοί μας έμαθαν ότι το χορευτικό δεν έχει σχέση με στησίματα και φιγούρες αλλά από κάτι πηγαίο που βγαίνει από μέσα μας αληθινό. Στο χορευτικό γλεντάς και βγάζεις την κάτι από τη ψυχή σου. Τα βήματα δεν τα σκέπτεσαι βγαίνουν από μέσα σου.
Κάνουμε πρόβες στο ψυχρό χώρο του διαδρόμου του Λυκείου. Εύχομαι κάποτε να δω, το χορευτικό να αποκτήσει τον δικό του χώρο που να έχει την υποδομή για τις φορεσιές του.
Πρέπει όλες αυτές οι παραδοσιακές φορεσιές να μην είναι καταχωνιασμένες σε ντουλάπες αλλά να μπουν σε προθήκες για να μπορεί να τα βλέπει ο καθένας.
Δική μας επιδίωξη είναι ο Χορευτικός Όμιλος να συνεχίσει τη δημιουργική του πορεία με τη συμπαράσταση των κατοίκων και όλων των φορέων του Δήμου Ν. Ερυθραίας το χορευτικό προσφέρει πολύτιμο έργο.
Πέρσι οι καλοκαιρινές μου διακοπές ήταν στη Ρόδο. Σε ένα ξενοδοχείο Lindian Village στους Πευκούς, συνάντησα την αγάπη για την παράδοση.
Ένας ολόκληρος όροφος του ξενοδοχείου είχε γίνει μουσείο. Με προθήκες ώστε να βλέπει ο κόσμος και να θαυμάζει!!
Αυθεντικές παραδοσιακές φορεσιές από τα Δωδεκάνησα χρηστικά αντικείμενα, μπουφέδες, κρεβάτια νύφης και μωρού, ρούχα και τόσα άλλα.
Δημιουργός και ψυχή του Μουσείου η Κα Μαίρη Ιωαννίδου με απίστευτη υπομονή και αγάπη και με χρήματα δικά της δημιούργησε αυτό το χώρο τι μεράκι και αγάπη κρύβει!!!
Με ικανοποίησε και με συγκίνησε αυτή η αγάπη της για τη παράδοση βγάζει κάτι διαφορετικό αληθινό και σπουδαίο. Εύχομαι και ο δικός μας τόπος να αποκτήσει ένα χώρο δικό του ζεστό και με όλες τις υποδομές
