Οι εκλογές πλησιάζουν και οι δήθεν σωτήρες, χειροκροτούμενοι από θλιβερά ακροατήρια γεμάτοι έπαρση, εξαγγέλλουν μέτρα κατά των εργαζόμενων, των άνεργων, των άστεγων, των απλήρωτων.
Άνθρωποι τρέφονται στα σκουπίδια και παιδιά λιποθυμούν από την πείνα στα σχολειά. Οικογένειες κρυώνουν μέσα στα σπίτια τους. Νέοι, γυναίκες, ενήλικες, μένουν άνεργοι κατά χιλιάδες. Ένας λαός που τρέμει μην αρρωστήσει. Οι ποιο αδύναμοι πεθαίνουν ήδη, μόνοι και αβοήθητοι στους δρόμους.
Αμετανόητος ο συρφετός, Παπαδήμος, Παπανδρέου- Διάδοχος, Σαμαράς, Καρατζαφέρης, που μας έφερε ως εδώ με μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, γκρεμίζοντας κάθε κοινωνική δομή υπηρετώντας τραπεζίτες και διεθνές οικονομικό κατεστημένο, πρακτορεύοντας δικά τους συμφέροντα, επιμένει σε μια πολιτική αποκλειστικά σε βάρος της εργατικής τάξης της χώρας και σε βάρος των εργαζομένων των χωρών της γηραιάς ηπείρου και του κόσμου.
Σύντομα θα το καταλάβουν και όσοι ακόμα εργαζόμενοι δεν πείθονται, ότι τα κατεστημένα μας έχουν κηρύξει τον πόλεμο.
Η εργατική τάξη της χώρας, μετέωρη και αποσβολωμένη στη θέα του γκρεμού, πάνω στον οποίο την οδήγησαν, συνειδητοποιεί και αντιδρά έστω καθυστερημένα, έστω με δυσκολία αλλά αντιδρά και αυτό είναι το φως της ελπίδας της. Ή εμείς, ή αυτοί, τους μάθαμε πια, δεν μας ξεγελούν άλλο είναι τα συνθήματά της και υψώνει φωνή αντίστασης γιατί γνωρίζει, ότι στην αντίστασή της βρίσκεται η σωτηρία της.
Κάποιοι δεν κουραστήκαμε αγωνιζόμενοι και πολύ περισσότερο δεν θα κουραστούμε τώρα που βλέπουμε πολλούς ακόμα να κατανοούν τον αγώνα μας και να στρατεύονται, για να προσθέσουν τη δική τους δύναμη. Κατανοούν τον πόλεμο, που ο φασίζοντας συρφετός του εγχώριου και διεθνούς οικονομικού κατεστημένου έχει κηρύξει και λένε όχι. Φτάνει πια. Δεν σας ανεχόμαστε άλλο. Μας εξαπατήσατε. Μας προδώσατε. Καταστρέψατε τη ζωή μας. Είναι παρήγορο που γινόμαστε ακόμα ποιο πολλοί, που ενωνόμαστε σε αυτόν τον αγώνα.
Δεν κουραστήκαμε να λέμε την αλήθεια, να διεκδικούμε την ενότητα, να αγωνιούμε για το μέλλον της γενιάς μας και για το μέλλον των νεότερων γενιών της ζωής μας και δεν πάψαμε να καλούμε σε κοινό αγώνα, γιατί μαζί μπορούμε καλύτερα να αντισταθούμε στα πολιτικά, τα οικονομικά, δυστυχώς και στα συνδικαλιστικά μας κατεστημένα, αφού κάποια ακόμα και σήμερα λειτουργούν είτε εξουσιαστικά, είτε ως φατρίες, είτε και ως γκρουπούσκουλα.
Δεν πάψαμε να καταθέτουμε αγωνίες, σκέψεις, προτάσεις, όσο και αν λοιδορηθήκαμε από κρατούντες και παρατρεχάμενους, όσο και αν μας είπαν ανεδαφικούς, ταραξίες, ως και τρομοκράτες για να μας φοβίσουν, για να υποστείλουν το αγωνιστικό μας φρόνημα. Δεν πτοηθήκαμε, δεν κιοτέψαμε, δεν υποχωρήσαμε και σήμερα οι θέσεις μας δικαιώνονται η μια μετά την άλλη, αφού είναι θέσεις που απαντούν στις ανάγκες ολόκληρης της κοινωνίας και όχι σε συντεχνιακές ανάγκες.
Σε αυτόν τον αγώνα μας, μέσα από τις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ στις παραμονές προκήρυξης των εκλογών και για τη δικαίωση όλων, έχουμε μια ακόμα ευκαιρία ενότητας, να δώσουμε όλες και όλοι τις γνώσεις και τις θέσεις μας, ισότιμα στην τίμια μάχη της εκλογικής επιλογής μας, που θα ανατρέπει άμεσα και τα κατεστημένα τους και τις πολιτικές τους.
