Γράφει ο Γιώργος Σκορδίλης, μαθηματικός, δημοτικός σύμβουλος Κηφισιάς
στην εφημερίδα “ΑΜΑΡΥΣΙΑ”
[divider]
Προτού η χώρα βρεθεί στην επαχθή εποχή του μνημονίου, αποτελούσε κοινό τόπο το γεγονός ότι η παιδεία, η υγεία και η εθνική άμυνα έπρεπε να τυγχάνουν ιδιαίτερης προσοχής από την πολιτική εξουσία, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για περικοπές στα κονδύλιά τους, καθώς συνιστούν καθοριστικά στοιχεία της ανεξαρτησίας, της κοινωνικής συνοχής και της προόδου του ίδιου του κράτους. Παρόλο που στους συγκεκριμένους τομείς υπήρξαν θύλακες διαφθοράς και σπατάλης, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ήταν καθολικό γνώρισμα των δομών τους.
Εμβρόντητη η ελληνική κοινωνία διαπιστώνει καθημερινά μία διαρκώς κλιμακούμενη επίθεση στους πυλώνες που συγκροτούν τους προαναφερόμενους τομείς με προφανή στόχο την απαξίωσή τους και την άνευ όρων παράδοσή τους σε ιδιωτικά, εγχώρια και ξένα συμφέροντα που καραδοκούν.
Εμείς οι εκπαιδευτικοί βιώνουμε τη συστηματική κακόβουλη επίθεση που εξελίσσεται σε βάρος μας, με στόχο τόσο την απομείωση του ρόλου μας όσο και την εκθεμελίωση του χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης την οποία υπηρετούμε. Κανείς δεν υπολογίζει τις συνέπειες αυτής της τακτικής; Κανείς δε μιλά για τον εκπαιδευτικό που αγωνίζεται από άκρη σ’ άκρη σε όλη την επικράτεια με 600 ευρώ να υπερασπιστεί την εκπαιδευτική διαδικασία. Κανείς δε στέκεται στα επιτεύγματα των Ελλήνων μαθητών των δημοσίων σχολείων. Μετά τα εξοντωτικό σύστημα εξετάσεων στην Α’ Λυκείου και τον τραγέλαφο που ακολούθησε τον περασμένο Ιούνιο, μετά τον «ξαφνικό θάνατο» των πλέον δημοφιλών ειδικοτήτων στα επαγγελματικά λύκεια ΕΠΑΛ (νοσηλευτική, φυσιοθεραπεία, βρεφονηπιοκομεία κ.λπ), μετά τον περιορισμό του ολοήμερου σχολείου και του νομοσχεδίου για το νέο λύκειο, υπάρχει κανείς ακόμα που να αμφιβάλλει ότι επιθυμούν η παιδεία να γίνει ταξική και προσβάσιμη μόνο στους οικονομικά ισχυρούς;
Θέλουν να αποτρέψουν τους μαθητές από την πρόσβασή τους στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν με κάθε τρόπο να τα υποβαθμίζουν, αποψιλώνοντάς τα από προσωπικό έτσι ώστε να στερήσουν τη χώρα από επιστημονικό δυναμικό, αποσκοπώντας σ τη φθηνή και ανειδίκευτη εργασία, γιατί αυτή επιθυμούν οι δανειστές μας και οι εκφραστές τους.
Το νοσηρό σκηνικό συμπληρώνεται από προκλητικές δηλώσεις πρώην και νυν υπουργών των κομμάτων της συγκυβέρνησης που αντί να αναλογιστούν τις ευθύνες τους για τη διαχείριση που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν, αρέσκονται στο να κατασκευάζουν συνενόχους και να κουνούν το δάκτυλο στους εκπαιδευτικούς και σε άλλους επαγγελματικούς κλάδους προκειμένου να καλύψουν την ανεπάρκειά τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των αδιεξόδων που παράγουν οι πολιτικές του μνημονίου σε όσους έχουν υποταγεί σε αυτές, είναι οι πρόσφατες διαροές που έγιναν από το ΥΠΕΠΘ, λέγοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι το επίσημο κράτος θα ενθαρρύνει τη «μαύρη εργασία», καλώντας εθελοντές εκπαιδευτικούς να καλύψουν τα κενά που δημιούργησαν η διαθεσιμότητα,η κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων και οι επικείμενες απολύσεις μέσω της «δικής τους αξιολόγησης», αμισθί, με αντάλλαγμα μοριοδότηση για ενδεχόμενο διορισμό.
Ξεχνούν φαίνεται ότι η δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους, είναι συνταγματική υποχρέωση της Ελληνικής Πολιτείας και όχι απόρρεια εκβιασμών πάνω σε ανέργους που βρίσκονται σε απόγνωση. Είναι άλλο πράγμα ο εθελοντισμός για κοινωνικό σκοπό και άλλο η επίκλησή του σε βάρος του δικαιώματος για εργασία και των υποχρέωσεων της επίσημης Πολιτείας για υλοποίηση κοινωνικών παροχών.
Άμεσα πρέπει η εκπαιδευτική κοινότητα να συνειδητοποιήσει ότι αντί να αναζητά ενόχους και υπαιτίους στις τάξεις της, να πιστέψει στο σύνολό της ότι κοινός σκοπός και στόχος είναι η προάσπιση και αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου και η προστασία του δικαιώματος των ελλήνων μαθητών στη δωρεάν και δημόσια εκπαίδευση.
