Η πρώτη συγγραφική προσπάθεια της Ερυθραιώτισσας Άννας Φρέντζου έκρυβε βραβείο
«Αγαπητά μου παιδιά, είμαι η γιαγιά Άννα. Χαίρομαι πολύ που σήμερα γνωριζόμαστε. Είμαι μια εξαιρετική παραμυθού. Η φαντασία μου δεν έχει όρια. Έτσι έφερα μαζί μου το μεγάλο όχημα. Το πολυλεωφορείο! Ανεβείτε και φύγαμε ».
Η γιαγιά Άννα είναι Ερυθραιώτισσα και πρόσφατα κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία το πρώτο της παραμύθι με τίτλο «το τετράφυλλο τριφύλλι», το οποίο και έλαβε το B΄ βραβείο πεζού λόγου στον πανελλήνιο διαγωνισμό «Σικελιανά 2007». Πρόκειται για ετήσιο διαγωνισμό που διοργανώθηκε στο πλαίσιο διεθνούς συμποσίου ποίησης-πεζογραφίας υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού, του Ομίλου UNESCO Νομού Πειραιά και Νήσων, όπως και του ομίλου International Writers Association.
Για να σας αποκαλύψουμε δηλαδή και το μυστικό της, η γιαγιά Άννα δεν είναι και τόσο γιαγιά, στην ηλικία τουλάχιστον, αν και πρόσφατα απέκτησε το πρώτο της εγγονάκι. Είναι η κυρία Άννα Φρέντζου, ιδιοκτήτρια των γνωστών καταστημάτων ειδών δώρων «ΑΝΝΑΜΑ» στη Νέα Ερυθραία, η οποία τελευταία, εκτός των επιχειρηματικών της δραστηριοτήτων, ανακάλυψε και ένα άλλο πολύτιμο ενδιαφέρον, για το οποίο βραβεύτηκε κιόλας. Ένα βραβείο που ήρθε με την πρώτη συγγραφική της προσπάθεια.
Όπως λέει η ίδια, «έχω σκοπό να γράψω και άλλα παραμύθια, επομένως, θα δημιουργηθεί η σειρά με τα παραμύθια της γιαγιάς Άννας . Η γιαγιά είμαι εγώ φυσικά. Είμαι κανονικά γιαγιά αλλά και συγγραφικά. Είναι ένας ωραίος ρόλος για να περνάς μηνύματα στα παιδιά. Συνήθιζα να λέω στα παιδιά μου παραμύθια, όπως θα κάνω και με το εγγονάκι μου, το οποίο σήμερα βρίσκεται σε βρεφική ηλικία. Επειδή όλα τα παιδιά του κόσμου τα βλέπω σαν εγγόνια ή σαν παιδιά μου, νομίζω ότι θα έχουν να πάρουν πολλά από ένα τέτοιου είδους βιβλίο».
Μια φορά κι έναν καιρό
Πώς ασχολήθηκε στ αλήθεια με τα παραμύθια; «Δεν έχω ξαναγράψει παραμύθι, ούτε έχω ασχοληθεί συγγραφικά με κάποιο είδος λογοτεχνίας. Μου ήρθε σαν αστραπή, πέρασε από μπροστά μου ως ταινία η συγκεκριμένη ιστορία και είπα ότι θα την καταγράψω. Αυτό συνέβη πριν από λίγο καιρό, πριν ακόμη αποκτήσω εγγονάκι, δεν ήμουν καν γιαγιά, ούτε και το γνώριζα ότι θα γινόμουν. Με λίγα λόγια δεν είχα προετοιμαστεί καθόλου και ήρθε εντελώς τυχαία», τονίζει η κ. Φρέντζου και συμπληρώνει για το βραβείο που έλαβε: «Έγραψα το παραμύθι και το άφησα εκεί σ ένα συρτάρι έως ότου κάποια φίλη μου μίλησε για το διεθνή και πανελλήνιο διαγωνισμό, παροτρύνοντάς με να λάβω μέρος. Μεταξύ αστείου και σοβαρού αποφάσισα να το στείλω και τελικά πήρε ένα καλό βραβείο. Δεν περίμενα καν ότι θα ανοίξουν να το διαβάσουν και φυσικά, σε καμιά περίπτωση ότι θα έπαιρνα βραβείο κιόλας. Όχι ότι δεν πίστευα πως είναι ένα καλό παραμύθι. Αντίθετα νομίζω ότι έχει αξίες διαχρονικές αυτό το βιβλιαράκι. Επειδή τα γνωστά παραμύθια, που είναι όλα καλά φυσικά, δε χειρίζονται κάπως διαφορετικά το λόγο και την εικόνα ώστε το παιδί να προχωρήσει ένα βήμα παραπάνω από τη γνωστή ιστορία του κόρακα και της αλεπούς, αποφάσισα να κάνω κάτι διαφορετικό. Πιστεύω ότι πρόκειται για μια νέα συγγραφική κατάσταση στον τομέα του παραμυθιού. Εφόσον ήρθε στο μυαλό μου την έδωσα. Δεν σκοπεύω, πάντως, να ασχοληθώ με άλλες μορφές λογοτεχνίας. Αυτή τη στιγμή μέσα από την ψυχή μου βγαίνει το παραμύθι και το νανούρισμα, που θα δείτε στο τέλος του βιβλίου μου».
Έπειτα απ όλα αυτά προέκυψε και ο τίτλος της γιαγιάς Άννας, τον οποίο η κ. Φρέντζου περιγράφει ως εξής: «Όταν ήρθε το βραβείο, τότε ερεθίστηκε περισσότερο η φαντασία μου και αποφάσισα να εκδώσω αυτό το βιβλίο. Κάπως έτσι προέκυψε και η ενότητα με τα παραμύθια της γιαγιάς Άννας . Ετοιμάζω και άλλα αυτή την εποχή. Δεν είχα ασχοληθεί ποτέ στο παρελθόν με τη συγγραφή. Έγιναν όλα πολύ γρήγορα. Υπάρχουν πολύ καλές κριτικές και από προσωπικότητες, αλλά και από απλές μητέρες, γιαγιάδες και παιδιά. Οι κριτικές των παιδιών είναι ό,τι καλύτερο και πιο ωραίο. Όλο το βιβλίο το έχει επιμεληθεί η δημιουργική ομάδα του κ. Αρβανιτίδη, όπου έχει γίνει και η εκτύπωσή του. Όλη η προσπάθεια έγινε με τη βοήθεια των συνεργατών μου. Οι εκδοτικοί οίκοι έχουν έναν τρόπο να λειτουργούν που εμένα δεν μου ταίριαζε. Έτσι, είπαμε, γιατί να μην το εκδώσουμε μόνοι μας; Το διακινούμε και μόνοι μας. Μέρος των εσόδων του βιβλίου θα διατεθεί στο χαμόγελο του παιδιού . Είναι μια συμβολική πράξη, ελάχιστη εμπρός στο έργο που προσφέρει ο σύλλογος αυτός».
Παραμυθομηνύματα
Τι πραγματεύεται όμως «το τετράφυλλο τριφύλλι»; Η γιαγιά Άννα μας λέει για τα παραμυθομήνυματά της: «Γενικά το βιβλίο είναι μια φανταστική ιστορία που πραγματικά όταν τη διαβάζει κανείς είναι ένα παραμύθι αλλά βασίζεται σε ένα τετράπτυχο δομής του χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου. Μιλάει για τον εαυτό μας, τη γνώση, την οικογένεια και την εργασία. Εάν αυτά τα τέσσερα πράγματα ο γονιός τα σπρώχνει σιγά-σιγά χωρίς να φαίνονται στο παιδί, τότε αυτό θα έχει αυτοπεποίθηση στη ζωή του. Αν αγαπάει τον εαυτό του, θα είναι ικανό και θα γνωρίζει, όχι εγκυκλοπαιδικά, αλλά θα αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω του, θα είναι ήρεμος και γαλήνιος, δυνατός να γίνει σύζυγος και πατέρας, γιατί η οικογένειά του θα του έχει δώσει πολύ αγάπη. Αν έχει μάθει να εργάζεται, ούτε θα γκρινιάζει, ούτε θα γίνεται παράσιτο στην κοινωνία, δίνοντας το παράδειγμα και στους υπόλοιπους. Για να χτιστεί ένας χαρακτήρας πρέπει να βασιστεί σε γερές κολώνες. Αυτό το βιβλίο απευθύνεται και σε μεγάλους. Για τους λίγους ΜΕΓΑΛΟΥΣ μικρούς και τους πολλούς ΜΙΚΡΟΥΣ μεγάλους, όπως αναγράφεται και στο εξώφυλλό του. Δηλαδή, για τους μικρούς που καταλαβαίνουν ότι θα πρέπει να φύγουν μπροστά και για τους άλλους που έμειναν πίσω και κατάλαβαν τώρα ότι πρέπει να προχωρήσουν. Οπότε απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες».
Αλλά, ποια είναι η αξία του παραμυθιού στην εποχή μας, την εποχή που η τεχνολογία διεκδικεί τα σκήπτρα της αφήγησης και του προφορικού λόγου; Η κ. Φρέντζου θα πει: «Βεβαίως και εξακολουθεί να υπάρχει η αξία του παραμυθιού στην εποχή μας. Πάντα θα υπάρχει. Άλλωστε, και μέσα από τη σύγχρονη εποχή της τεχνολογίας και του Διαδικτύου κρύβεται ένα παραμύθι. Πάντα είναι κρυμμένο ένα μήνυμα, δεν είναι όλα αποκαλυμμένα. Ό,τι και να βλέπουμε, εγώ πιστεύω ότι κρύβουν μέσα τους κάτι. Η γραπτή μορφή του παραμυθιού είναι μια παραδοσιακή μορφή που είναι όμορφη, γλυκιά και τρυφερή. Και τα παραμύθια που έρχονται μέσα από άλλου είδους τεχνολογίες, και αυτά έχουν τα ίδια στοιχεία, απλά εκπέμπουν σε άλλες συχνότητες. Ένα παραμύθι δίνει στο παιδί το ερέθισμα να αρχίσει να ερευνά για πράγματα που δεν γνωρίζει και αρχίζει να αχνοζωγραφίζει. Το παραμύθι είναι κάτι, όπως λέει και η ετυμολογία της λέξης, που περικλείει κάτι. Μέσα στο πορτοκάλι, κάτω από τη φλούδα του, κρύβεται ο χυμός του. Όποιος μπορεί και κάνει αυτή την κίνηση νοητικά, θα βρίσκει πάντα αλήθειες».
Και η γιαγιά Άννα από τη Νέα Ερυθραία καταλήγει, κάνοντας μια πρόταση για την πόλη μας: «Φυσικά και με ενδιαφέρει να παρουσιαστεί το βιβλίο μου στη Νέα Ερυθραία και ιδιαίτερα στα σχολεία της πόλης μας. Δε γνωρίζω ποιος φορέας είναι αρμόδιος και πώς θα υπάρξει αυτό το ενδιαφέρον, αλλά αν μου ζητηθεί, βεβαίως και θα το κάνω. Το βιβλίο κυκλοφορεί ήδη στα βιβλιοπωλεία της πόλης μας. Οτιδήποτε μου ζητηθεί για τα σχολεία θα το κάνω και σκοπεύω μάλιστα να δώσω κάποια βιβλία και στην παιδική βιβλιοθήκη του δήμου μας».
Πρώτη επίσημη παρουσίαση του βιβλίου
Το Σάββατο 9 Φεβρουαρίου και ώρα 6.00 μ.μ. στον Α.Ο.Κ. Κηφισιάς (Τατοΐου 49 & Π. Μελά) θα παρουσιαστεί από τις εκδόσεις ΑΝΝΑΜΑ «το τετράφυλλο τριφύλλι» της Άννας Φρέντζου. Τις προσφωνήσεις θα κάνουν αξιόλογοι ομιλητές με μεγάλη πείρα στο χώρο τους, οι οποίοι είναι οι: Αφροδίτη Βασιλίκα – Κουβαρά, κοινωνιολόγος, Ανδρέας Μωρίκης, εκπαιδευτικός, Ερατώ Χατζημιχαλάκη, οικογενειακή σύμβουλος και Αλέξης Κωστάλας, αφηγητής.
Στη συνέχεια θα υπάρξει δραματοποίηση μέρους του παραμυθιού σε σκηνοθεσία της θεατρολόγου Χρυσσούλας Λαζαρίδου από ομάδα ειδικών ηθοποιών. Την επιμέλεια και το συντονισμό της εκδήλωσης θα έχει η ιστορικός τέχνης Αννίτα Πατσουράκη.
συνέντευξη: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
