Αγαπητοί μου συμπολίτες, μετά από τις μεγαλύτερες διακοπές τις ζωής μου δυόμιση ολόκληρους μήνες ξαναγύρισα. Έζησα δυόμιση μήνες μακριά από την Ερυθραία ξέγνοιαστος, ήρεμος, σ ένα εξοχικό περιβάλλον. Μην νομίζετε ότι στο μικρό δήμο της Αττικής που βρισκόμουν όλα ήταν σωστά, ρόδινα και εκεί συνέβαιναν τα ίδια εξοργιστικά γεγονότα που συμβαίνουν και στο δήμο μας, άλλο όμως να τα βλέπει κανείς και να ξέρει ότι ο τόπος αυτός είναι ξένος και άλλο να βλέπει τα τόσα απαράδεχτα και εξοργιστικά να συμβαίνουν στο τόπο που γεννήθηκε και έζησε όλη του τη ζωή.
«Κάποιοι θα φάνε
τον αγλέορα»
Το πρώτο απαράδεκτο, εξοργιστικό, που αντίκρισα ήταν το βλακώδες έργο των ποδηλατόδρομων. Με εξόργισε τόσο πολύ που ώθησε τη μνήμη μου πολλά χρόνια πίσω. Τότε που πήγαινα μικρός στον Καραγκιόζη, έτσι λέγαμε το θέατρο σκιών τότε, ο Καραγκιόζης ήταν στην οδό Ανακρέοντος 12 εκεί σ ένα ανώμαλο πεζοδρόμο υψωνόταν μια ψηλή λιθόχτιστη λευκή μάντρα, στο μέσον μια καγκελόπορτα και αριστερά μια μεγάλη τρύπα στον τοίχο ήταν το ταμείο του καραγκιόζη.
Έδινα ένα κατοστάρικο και έπαιρνα ένα εισιτήριο ανέβαινα τα σκαλάκια της εισόδου έμπαινα σε μία αυλή με πολλές καρέκλες και απέναντι ο μπερντές. Κάθε φορά ο καραγκιόζης άρχιζε με τον ίδιο πάντα τρόπο : «Αγαπητοί κύριοι και κυρίες, αγαπημένα μου παιδιά καλησπέρα πέρα για πέρα. Σήμερα θα σας παρουσιάσω ένα νέο έργο μια ξεκαρδιστική κωμωδία ο Καραγκιόζης γιατρός. Θα φάμε!!! Θα πιούμε !!! Και νηστικοί θα κοιμηθούμε.»
Τι με έκανε να θυμηθώ τον καραγκιόζη; Γιατί σίγουρα απ αυτό το απαράδεκτο έργο κάποιοι θα φάνε τον αγλέορα, κάποιοι θα πιουν μέχρι σκασμού και εκείνοι που θα κοιμηθούν νηστικοί με εφιάλτες είναι οι δύστυχοι επαγγελματίες της αγοράς οι οποίοι έχουν μπει στο στόχαστρο των δύο πρώτων τετραετιών που διοίκησε την Ερυθραία η Κα Ταμβάκη και αυτή την τετραετία που διανύει προσπαθεί να της δώσει τη χαριστική βολή.
Ένα άλλο γεγονός με συγκλόνισε σαν δημότη της Ερυθραίας και πολίτη αυτή της άμοιρης χώρας.
«Σκούρες στολές
και ψηλές μπότες»
Συγκλονίστηκα όταν συνάντησα στο δρόμο έξι νέους, δύο κοπέλες ψηλές σαν τα κρύα νερά, υγιέστατες, δυνατές να πιάσουν το αλεύρι να το κάνουν ζύμη, τη ζύμη ψωμί, να κάνουν οικογένεια, παιδιά, να τα αναθρέψουν.
Τέσσερις νέοι, παλικάρια μέχρι εκεί πάνω, να πιάσουν τη πέτρα και να της βγάλουν ζουμί, να δουλέψουν, να παράγουν, να βγάλουν τη δύσμοιρη χώρα από την κακομοιριά της και το χρέος της. Αυτά τα διαμάντια της κοινωνίας μας τα έντυσαν με κάτι σκούρες στολές και ψηλές μπότες, όπως είχε ντύσει ο φασίστας ο Μουσολίνι τους νεολαίους και τους αμόλησαν να κολλάνε χαρτάκια στα αυτοκίνητα και να καταδιώκουν τους συμπολίτες τους. Έβαλα τις φωνές, μια κοπέλα μου είπε κύριε εφαρμόζουμε το νόμο.
Τους εξήγησα ότι ο νόμος λύνει τα προβλήματα των πολιτών δεν τους τα δημιουργεί. Πρώτα φροντίζεις για τον τρόπο που θα εφαρμόσουν το νόμο και μετά τους αναγκάζεις να τον εφαρμόσουν. Τους εξήγησα ότι αυτά τα παιδιά αξίζουν πολύ περισσότερα από αυτό που τους έβαλαν να κάνουν. Εάν ανέθεταν σ αυτά τα παιδιά να κάνουν μια έρευνα και να γράψουν κατά προτεραιότητα ποιές είναι οι ανάγκες του δήμου: διευθέτηση όμβριων υδάτων, σωστό δίκτυο ύδρευσης, κατασκευή δημοτικού θεάτρου (πρέπει να καταργηθεί η ταμπέλα στο δρόμο προς Δημοτικό Θέατρο γιατί οι ξένοι ψάχνουν να βρουν το θέατρο και γελάνε μ αυτό το χάλι).
Τέλος, τέλος ίσως κάποιος να θυμόταν και τα παιδικά του χρόνια και τελευταίο να έβαζε και τον ποδηλατόδρομο. Εάν εκείνος που θα διάβαζε τον κατάλογο τον βαστούσε ανάποδα και όλοι μαζί αποφάσιζαν να γίνει ο ποδηλατόδρομος θα έπρεπε να γίνει μια άλλη έρευνα, πόσους θα εξυπηρετήσει το έργο αυτό, πού πρέπει να γίνει ένας σωστός ποδηλατόδρομος. Είναι ζήτημα αν οι ενδιαφερόμενοι για τον ποδηλατόδρομο άνω των δέκα ετών θα ξεπερνούσαν τους δέκα και εάν ρωτούσαν τους κατόπιν εορτής εμφανιζόμενους συλλόγους σε πιο σημείο της πόλης πρέπει να γίνει ο ποδηλατόδρομος σε καμία περίπτωση δεν θα διάλεγαν το κέντρο της αγοράς της Ερυθραίας εκεί που υπάρχει μεγάλη κυκλοφοριακή φόρτιση και πολύ συσσωρευμένο καυσαέριο.
Αλλά και αν παραλογίζοντας επιδείκνυαν το χώρο αυτό που έγινε ο ποδηλατόδρομος τότε θα έπρεπε αν είχαν ευαισθησία και χάρη αυτών των δέκα, είκοσι, θα δημιουργεί πρόβλημα σε χίλιους, δύο χιλιάδες ανθρώπους. Άλλο να θέλεις να παίζεις με το ποδήλατο και άλλο να θέλεις να κερδίσεις το δικαίωμα για την ζωή, να βλέπεις τα όνειρά σου και τις ελπίδες σου χαμένα, όπως ο γιός μου που κληρονόμησε το μαγαζί του παππού του, παντρεύτηκε, θέλει να ζήσει την οικογένειά του , να κάνει παιδιά, να προσφέρει στην κοινωνία και εσείς του σβήνετε το όνειρο για μια ορθοπεταλιά.
Ο διωγμός και η καταστροφή της παραδοσιακής αγοράς της Ερυθραίας άρχισε από τότε που για πρώτη φορά ανέλαβε το δήμο η κα Ταμβάκη με αντιδήμαρχο τον κο Τσαγκάρη.
Δίχως να σκεφτούν τους συμπολίτες τους και υπακούοντας τις εντολές των αρχόντων και των μεγαλοεπιχειρηματιών πλήρωσαν απ το ταμείο του Δήμου μελέτες και προμελέτες και έφτιαξαν αυτή την εγκληματική κυκλοφοριακή ρύθμιση. Όλα τα αυτοκίνητα που χρειάζονται να διασχίσουν την Ερυθραία τα ανάγκασαν να περνούν απ την οδό Ελ. Βενιζέλου. Αν έστρεφαν την κυκλοφορία σε τρεις δρόμους τα αυτοκίνητα για να περάσουν απ την Ερυθραία θα έκαναν πέντε το πολύ δέκα λεπτά. Τώρα τα αυτοκίνητα κάνουν από είκοσι λεπτά έως μισή ώρα και το καυσαέριο που εκπέμπουν τριπλασιάστηκε και τετραπλασιάστηκε.
Συμπυκνωμένο όπως είναι αιωρείται πάνω από την Ελ. Βενιζέλου. Δεν δηλητηριάζει τα πνευμόνια μόνο των δύσμοιρων εργαζομένων, επαγγελματιών και κατοίκων της οδού Ελ. Βενιζέλου, αλλά συμπυκνωμένο όπως είναι το μεταφέρει ο αέρας προς ανατολάς και προς δυσμάς. Το καυσαέριο δεν κάνει διακρίσεις, άλλα και όταν οι κάτοικοι των προνομιούχων περιοχών της Ερυθραίας επισκεφτούν την αγορά για να κάνουν τις δουλειές τους το ίδιο καυσαέριο δηλητηριάζει τα πνευμόνια των παιδιών τους. Μπορεί να απολαμβάνουν την ησυχία τους δεν εξασφαλίζουν όμως την υγεία τους.
Ξόδεψαν λεφτά, φάγανε, ήπιαν οι κατασκευαστές και οι μελετητές για να φτιάξουν την Γεωργίου Παπανδρέου, όπως απεδείχθη κατόπιν και όπως μου εκμυστηρεύτηκε προεκλογικά η Δήμαρχος ήταν λάθος. Τα λάθη όμως τα πληρώνουν εκείνοι που τα κάνουν δεν τα πληρώνουν οι άλλοι, μόνο στο σημερινό καθεστώς του κοινοβουλευτισμού συμβαίνει αυτό, άλλοι κάνουν τα λάθη και άλλοι τα πληρώνουν. Και όταν το λάθος είναι σκόπιμο και δικαστικά κολάσιμο σ ένα μικρό χρονικό διάστημα παραγράφεται ( το παραγράφουν οι νόμοι τους), το αδίκημα είναι αδίκημα και αυτός που το έκανε δεν αθωώνεται, παραγραφή δεν σημαίνει αθώωση.
Πλήγμα για την αγορά
τα παρκόμετρα
Ξόδεψαν λεφτά για να βάλουν τα παρκόμετρα, άλλο αλαλούμ, άλλο πλήγμα για την αγορά, το σύστημα κατέρρευσε, η εταιρία τα πήρε και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Γέμισαν τον τόπο σαμάρια, άλλο λάθος και αυτό, καταργήθηκαν. Προχώρησαν ακόμα πιο πέρα, δουλοπρεπείς όπως είναι, για να προσφέρουν υπηρεσίες στους άρχοντες κυρίως της ανατολικής Ερυθραίας άρχισαν με τις γελοίες μονοδρομήσεις, πότε ο δρόμος πήγαινε από βορρά προς νότο αλλάζανε τη φορά από νότο προς βορρά, βάζουμε απαγορευτικό από τη μια, απαγορευτικό από την άλλη, δεν ικανοποιεί και αυτό, μετατρέπουμε το δρόμο σε πεζόδρομο με τα λεφτά του δήμου, βάζουμε γλάστρες, παρτέρια, περνάει κανείς τα βλέπει και γελάει.
Απαγορεύεται η κυκλοφορία, το σήμα του πεζόδρομου και ο δρόμος που φτιάχτηκε με τα χρήματα των δημοτών είναι στην ουσία ιδιωτικό πάρκιν των κατοίκων γεμάτος αυτοκίνητα. Ικανοποίησαν με λίγα λόγια την απαίτηση των προνομιούχων κυρίως κατοίκων της Ερυθραίας να παίρνουν το αυτοκίνητό τους έξω από το σπίτι τους, να περνάνε μπροστά από τα σπίτια όλων και από τον δρόμο τους και μπροστά από το σπίτι τους να μην περνάει κανείς. Έτσι η Ερυθραιώτικη κοινωνία χωρίστηκε σε Ανατολικούς και Δυτικούς, Βόρειους και Νότιους και σε λίγο θα ενσκήψει κανένας εμφύλιος πόλεμος που θα μείνει στην ιστορία ως ο πόλεμος των Βορείων Προαστίων.
Όταν σ αυτή τη χώρα υπήρχε πολιτισμός απαραίτητα στοιχεία της πόλης ήταν το βουλευτήριο, ο ναός, η αγορά, τόπος συνάντησης και συναναστροφής των πολιτών, το θέατρο κέντρο πολιτισμού και το γυμναστήριο. Δεν νοείται πολιτισμένη κοινωνία που η πόλη της να μην έχει αυτά τα στοιχεία. Βέβαια αυτοί που δίνουν τις εντολές απαιτούν να σβήσει η αγορά της Ερυθραίας για να επικρατήσουν τα μεγάλα καταστήματα των τραστ και των καρτέλ. Αυτοί που πλέον τώρα καθορίζουν τι ποιότητα τροφίμων θα μας ταΐσουν και τι ποσότητα θα φάμε αφού ανεξέλεγκτα πουλάνε αυτά που εκείνοι θέλουν και στις τιμές που θέλουν.
Δεν σεβάστηκαν κανένα δημότη. Πήραν την απόφαση και βιάστηκαν κατασκεύασαν τον άθλιο ποδηλατόδρομο. Δεν έχουν την ευαισθησία να σκεφθούν τους γέροντες. Γέρασα, πάσχω από αναπηρία και μ ευχαριστεί πολύ να συμμετέχω στη χορωδία του ΚΑΠΗ και στις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου.
Με πήγε η γυναίκα μου στο ΚΑΠΗ, σταμάτησε αναγκαστικά στη μέση του δρόμου, προσπάθησα να κατέβω με δυσκολία μόνος μου, το πρώτο αυτοκίνητο πίσω από εμάς έβλεπε την κατάσταση μου και περίμενε το ίδιο και το δεύτερο, το τρίτο που δεν έβλεπε ο οδηγός κόρναρε και έβριζε. Για να μπω στο ΚΑΠΗ χρειαζόμουν βοήθεια. Πώς να με βοηθήσει η γυναίκα μου, έπρεπε να φύγει.
Έμεινα μόνος να προσπαθώ να περάσω τον ποδηλατόδρομο μ ένα χαντάκι αφύλαχτο μέσα στη μέση και αν εκείνη την ώρα κάποιος επιπόλαιος νέος περνούσε με το ποδήλατο του μπορούσε να με είχε παρασύρει.
Ίσως εκτός από τους καταστηματάρχες να έχετε τη γνώμη ότι είναι αχρείαστοι και οι γέροι και να τους έχετε και αυτούς για ξόφλημα γιατί δεν είμαι μόνο εγώ που αντιμετωπίζω το πρόβλημα είναι και άλλοι σαν κι εμένα, είναι εκείνοι που πάνε για φυσιοθεραπείες και πρέπει να τους ανεβάσουν πάνω οι συνοδοί τους, στο ΚΑΠΗ λειτουργεί και το ΔΡΥΜΠΕΤΕΙΟ που το επισκέπτονται ασθενείς.
Για να γυρίσω έπρεπε να περπατήσω πενήντα μέτρα μέχρι εκεί που είχε βρει μέρος να σταθμεύσει η γυναίκα μου. Την ίδια ευαισθησία και συμπάθεια δείχνουν προς όλους τους κατοίκους της Ερυθραίας και των γύρω περιοχών.
Δεν σκέφτηκε κανείς τη μάνα που θα πάει το πρωί να αφήσει το παιδί της στον παιδικό σταθμό , μετά θα πάει να προλάβει τη δουλειά της , θα γυρίσει βιαστική να πάρει γρήγορα μερικά πράγματα που χρειάζεται για τις ανάγκες της οικογένειάς της, θα πάρει το παιδί και θα γυρίσει στο σπίτι της να ασχοληθεί με τα προβλήματα της οικογένειάς της.
Το ίδιο και τους εργαζόμενους στους οποίους μένει λίγος χρόνος να επισκεφτούν την αγορά και μετά να πάνε στο σπίτι τους να ξεκουραστούν λίγο. Σε μια χώρα οικονομικά κατεστραμμένη που όλοι οι πολίτες πρέπει να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια για να ξεφύγει η χώρα από τον αφανισμό μια νεολαία η οποία για να ανταποκριθεί στις μεγάλες απαιτήσεις του εκπαιδευτικού συστήματος, (σχολείο, φροντιστήριο, ξένες γλώσσες χωρίς καθόλου ελεύθερος χρόνο εμείς ζητάμε την ανάπτυξη και την προκοπή κάνοντας ποδήλατο, γυρνοβολώντας με το ποδήλατο. Έτσι θα πάει η Ευρώπη μπροστά, παίρνοντας οι πολίτες ένα ποδήλατο και γυρίζοντας όλη μέρα;
Η Ερυθραία μεγάλωσε. Συμπεριέλαβε και άλλους συνοικισμούς, ήρθαν νέοι οικιστές καλοδεχούμενοι στη πόλη μας. Αυτή η νέα κοινωνία δυστυχώς αντί να φέρει πρόοδο πνευματική, πολιτιστική, φέρνοντας ο καθένας τη δική του κουλτούρα και όλοι μαζί να φτιάξουν ένα πολιτισμένο νέο δήμο στο πνευματικό κέντρο του δήμου, από τους δώδεκα χιλιάδες ερυθραιότες στις διάφορες εκδηλώσεις παρευρίσκονται το πολύ είκοσι με τριάντα και πάντα οι ίδιοι.
Αυτό είναι το πνευματικό επίπεδο τον νεοερυθραιοτών. Η απογοήτευσή μου με οδήγησε να θυμηθώ τον προ-προπάππο μου τον Διογένη, που απογοητευμένος από τους συμπολίτες του διάλεξε για συντροφιά του έναν σκύλο. Εγώ λόγω αναπηρίας θα πάρω ένα μικρό γαϊδουράκι, να με μεταφέρει όπου θέλω μέσα στην πόλη αυτό το ευγενικό υπομονετικό ζώο. Θα πηγαίνω στο ΚΑΠΗ αν μου το επιτρέψει ο ποδηλατικός σύλλογος να χρησιμοποιώ τον ποδηλατόδρομο, θα δένω τον γάιδαρο μου σε ένα από τα πολυάριθμα παλούκια της πόλης μας, η πόλη μας έχει τόσα πολλά παλούκια που θυμίζει τα παλούκια της Σαλαμίνας μόνο που η περιοχή αυτή έχει το όνομα και η Ερυθραία τη χάρη. Επειδή δεν θέλω να ενοχλώ τους συμπολίτες μου σκέφτομαι μήπως αν οι κάτοικοι της ανατολικής Ερυθραίας ενοχλούνται από το γκάρισμα του γαϊδουράκου μου να φροντίσω να βρω έναν γάιδαρο μουγκό, καλύτερα παρέα μ έναν γάιδαρο μουγκό παρά οτιδήποτε άλλο.
Αυτά προς τους αγαπητούς μου συμπολίτες, προς τους αγαπητούς μου φίλους που απαρτίζουν το δημοτικό συμβούλιο και σ εκείνους που εποφθαλμιούν να καταλάβουν μια τέτοια θέση, έχω να πω ότι δεν φτάνει να καταλάβουν μια θέση και ότι οφέλη τους προσφέρει, θα πρέπει να φροντίζουν όταν θα φύγουν η προσωπικότητά τους, η αξία τους να μείνει αλώβητη. Να μπούνε κύριοι στο αξίωμα και να φύγουν κύριοι δυο φορές.
Επιτέλους πρέπει σε αυτή τη χώρα ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ να καταλάβουμε ότι υπάρχει μεγάλη μερίδα του πληθυσμού που ΘΕΛΕΙ να χρησιμοποιεί το ποδήλατο ως μέσο μεταφοράς!
Το ποδήλατο δεν είναι απλά για τα παιδάκια για να κάνουν βόλτες. Υπάρχουν και άνθρωποι που το χρησιμοποιούν για τις δουλειές τους. Αν είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια πράγματα: “Έτσι θα πάει η Ευρώπη μπροστά, παίρνοντας οι πολίτες ένα ποδήλατο και γυρίζοντας όλη μέρα;”
Έλεος κύριέ μου. Σέβομαι μόνο τα χρόνια σας (γιατί για να λέτε ΚΑΠΗ, έχετε κάποια ηλικία και ίσως απαρχαιωμένες αντιλήψεις…)
Λυπάμαι πραγματικά…
Η νέα γενιά έχει καταλάβει ότι το ποδήλατο είναι (σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες τουλάχιστον) μέσο εναλλακτικής μετακίνησης. Εδώ ό,τι γίνεται, πρέπει να γίνεται χωρίς να μας προσβάλει το προσωπικό συμφέρον! Και ναι! Θα πάμε μπροστά με το να μην είμαστε Ελληνάρες! Να παίρνουμε το αμάξι μας με το παραμικρό!
Ναι! Έτσι θα πάμε μπροστά! Ζήτω τα κολλημένα μυαλά… Μα έλεος ώρες ώρες… Εγώ που πάω στη δουλειά μου με το ποδήλατο κάθε μέρα κύριέ μου είμαι αλήτης δηλαδή;
Εξηγήστε μου σας παρακαλώ πολύ. Τι διαβάζουμε ώρες ώρες…
Αντιφατικά τα όσα λέτε κ. Οικονόμου, προφανώς γιατί ο καθένας ως γνωστόν στην Ελλάδα τα λογαριάζει όλα με τα δικά του μέτρα και σταθμά.
Από την μία λέτε μέμφεστε τη δημοτική αρχή που προσπαθεί να (σωστά κατά τη γνώμη μου) στρέψει την κίνηση από τους δρόμους της Νέας Ερυθραίας προς την Λεωφόρο (και όχι οδό) Ελευθερίου Βενιζέλου και από την άλλη αναρωτιέστε γιατί όταν η γυναίκα σας σταμάτησε το αυτοκίνητό σας στη μέση του δρόμου για να κατεβείτε, σας κόρναραν.
Διαλέξτε λοιπόν τι προτιμάτε. Την κίνηση να περνάει μέσα από τη Νέα Ερυθραία ή όχι? Ή μήπως να περνάει αλλά όχι μπροστά από τα ΚΑΠΗ για να εξυπηρετεί εσάς και μόνο εσάς.
Εγώ απλά θα σας πω ότι την κατάσταση που βιώσατε στα ΚΑΠΗ την ζω κάθε μέρα μπροστά στο σπίτι μου, το οποίο τυχαίνει να βρίσκεται σε δρόμο τον οποίον διασχίζουν τα αυτοκίνητα για να αποφύγουν την κίνηση της Βενιζέλου.
Και τώρα που η δημοτική αρχή προσπαθεί να διορθώσει την κατάσταση με κυκλοφοριακή ρύθμιση που θα επιτρέπει σε εμένα και τους υπόλοιπους κατοίκους της οδού Έλλης να βγούμε με τα παιδιά μας μία βόλτα με τα πόδια ή το ποδήλατο χωρίς φόβο, κάποιοι με τα διά σας μυαλά την χαρακτηρίζουν “εγκληματική”.
Σεβόμενη τα χρόνια σας -εαν όντως δεν κρύβεστε πίσω απο ένα μάτσο γραμμές για να περάσετε ‘άλλου’ είδους συναισθήματα,με λύπη μου διαπιστώνω το πόσο απαρχιωμένες είναι οι αντιλήψεις σας.Τολμώ δε να πώ,οτι το δικαίωμα στην ψήφο σε ανθρώπους με παρόμοιες αντιλήψεις σε μία πόλη που ασφυκτιά για ριζικές αλλαγές στην μετακίνηση,πρέπει να απαγορευτεί.
Εαν όχι να απαγορευτεί,να εκλαμβάνονται ως..ειδικές περιπτώσεις,όπως ακριβώς μας παρουσιάζετε τον εαυτό σας στο άρθρο.
Διότι
1.Δεν φταίει κανείς που η γυναίκα σας δεν έβρισκε να παρκάρει,παρά τα ίδια τα Ι.Χ.
2.Δεν φταίει κανείς που δεν έχετε θέσεις στάθμευσης εφόσον αμελείτε να πάτε στα Δ.Σ. προτείνοντας λύσεις για ελεγχόμενη στάθμευση.
Τώρα τα θυμηθήκατε όλα!
Φυσικά η στάθμευση να είναι επι πληρωμή στον δήμο αυτό που τόσο υποφέρει απο διπλοπαρκαρισμένα και παράνομα πάνω σε πεζοδρόμια και στέγες.
Επιβαρύνεις=πληρώνεις.
Τέλος στα βερεσέδια και τους χώρους των πεζών.
3.Αντί να κρίνετε το έστω και υποτυπώδες αυτό έργο, αντιπροτείνετε ολοκληρωμένη μελέτη ΧΡΗΣΗΣ και όχι έναν ποδηλατόδρομο που να συνδέεται με το τίποτα.
Εαν περάσουν απο τους κεντρικούς δρόμους θα σας αρέσει?
Μάλλον όχι.Η μαύρη αλήθεια όμως είναι οτι αυτό πρέπει να γίνει.Που παρεπιπτόντως ο συγκεκριμένος ποδηλατόδρομος συνδέεται και με άλλων δήμων και γιαυτό επελέγη η συγκεκριμένη διαδρομή.Το δε φρεάτιο-του οποίου ναι,η επιλογή δεν είναι σωστή μέσα στον ποδηλατόδρομο- προφανώς έγινε γιατί αφου τα καβαλήσανε όλα,τα έκαψαν κιόλας για να φτιάξουν βίλες με αποτέλεσμα να πλημμυρίζουν τα πάντα,και απο ατσάλι να είναι μία κατασκευή,που να αντέξει τόσο νερό!
Τώρα,εαν πιστεύετε οτι η αγορά πλήττεται απο έναν ποδηλατόδρομο μισό μέτρο,ψεύδεστε ή αυταπατάστε,πολύ περισσότερο πλήττεται απο Ι.Χ που γυρνάνε γύρω γύρω μην έχοντας που να σταματήσουν και τελικά φεύγουν,παρά απο το ίδιο το έργο.
Εκτός εαν εννοείται ότι πλήττεται ΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΑΡΚΑΡΕΤΕ!
Στην τελική,κάποια στιγμή πρέπει να δεί ένα αντίκρυσμα σε όσα πληρώνει και ο πολίτης που επιλέγει να αφήσει το αμάξι του σπίτι και να επιλέξει ένα ποδήλατο.Να είστε σίγουρος δε,οτι μόνο ανόητοι και αλήτες δεν είναι όσοι επιλέγουν το συγκεκριμένο τρόπο μετακίνησης.5 ή 50 ή 500,δεν έχει σημασία,κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβετε ότι οι πεζοί και οι ποδηλάτες είναι ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕΒΑΣΤΟΙ.Μετά όλα τα άλλα.
Και το να δούμε έργο να γίνεται,δεν έχει σχέση με δήμους.Όταν πληρώνουμε δεν μας λένε ποτέ ‘θα πάνε εκεί’,τώρα γιατί να εξαιρεθεί ο δρόμος αυτός της Ερυθραίας?Δύο μέτρα και δύο σταθμά?Γιατί?
Και σεβασμός σημαίνει ασφάλεια στη μετακίνηση μας.
Ανακεφαλαιώνω λοιπόν θυμίζοντας σας ότι
ΠΡΩΤΑ Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ,ΜΕΤΑ ΟΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ.
Αυτό έλειπε κιόλας,να διακυβέβεται το πολιτιμότερο αγαθό μας -η ίδια η ζωή- μπροστά σε μία επιχείρηση.ΣΙΓΑ!
Βρείτε αλλού επιχειρήματα.
Ντροπή!
Επίσης κύριε Οικονόμου εξηγήστε μου το παρακάτω:
“Άλλο να θέλεις να παίζεις με το ποδήλατο και άλλο να θέλεις να κερδίσεις το δικαίωμα για την ζωή, να βλέπεις τα όνειρά σου και τις ελπίδες σου χαμένα, όπως ο γιός μου που κληρονόμησε το μαγαζί του παππού του, παντρεύτηκε, θέλει να ζήσει την οικογένειά του , να κάνει παιδιά, να προσφέρει στην κοινωνία και εσείς του σβήνετε το όνειρο για μια ορθοπεταλιά.”
Αν ο γιος σας είναι ανάμεσα σε αυτούς που έρχονται και μας απειλούν και μας λένε “μην ξαναπατήσετε εδώ”, να τον χαίρεστε!!! Μπράβο του! Συγχαρητήρια στο γιο σας! Υιοθετεί μάλλον μη δημοκρατικές απόψεις γιατί νομίζει ότι ο δρόμος έξω από το μαγαζί του, του ανήκει! Επίσης αν ο γιος σας είναι ανάμεσα σε αυτούς που τη μία μας έλεγαν ότι δε μπορούν να παρκάρουν τα αμάξια τους και την άλλη μας το αρνιόντουσαν (ως πρόσχημα για να μη συνεχιστεί το έργο), πάλι συγχαρητήρια! Ξέρει να λέει καλά ψέματα!
Αφήστε λοιπόν τις ορθοπεταλιές και τους ποδηλάτες λοιπόν.
Τέτοιους τραμπούκους δεν τους θέλουμε στην κοινωνία, να μας απειλούν, να είναι έτοιμοι για ξύλο (ξέρουν αυτοί και είναι καταγεγραμένα αυτά) και να μας απαγορεύουν να περάσουμε από το δρόμο αυτό.
Ζήτω το Ελληναριό για άλλη μια φορά!! Περιμένω απάντηση στα ερωτήματά μου παρακαλώ.
Έλεος αγαπητέ μου…
Καλέ μου κύριε σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο, σε όλες τις άκρες αυτού του κόσμου, οι ποδηλατόδρομοι εξυπηρετούν και διευκολύνουν όλους όσους έχουν την ανάγκη της ήπιας μετακίνησης. Από ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες, ηλικιωμένους, παιδιά, έγκυες… όλους. Τα αυτοκίνητα είναι καλά και τα χρειαζόμαστε. Όταν όμως γίνεται άσκοπη και αλόγιστη χρήση τους (δηλ. τώρα)όλοι αυτοί οι άνθρωποι, και χιλιάδες άλλοι υποφέρουν. Ακόμα και οι ίδιοι οι οδηγοί τους.
Αυτό με τον ποδηλάτη που εμπόδισε τον ηλικιωμένο ή κάποιον άνθρωπο με κινητικές δυσκολίες πρώτη φορά το ακούω… Μάλλον πάει για το βιβλίο Γκίνες…
Τι να πω… Δεν φταίω εγώ αν ο κατά τα άλλα συμπαθής υιός σας υποφέρει από την κρίση στην αγορά. Τι σας φταίω εγώ και με χαρακτηρίζετε ανέμελο γυρολόγο που πάιζει με το ποδηλατάκι του; Στη δουλίτσα μου πάω και εξοικονομώ χρόνο, βενζίνη και φροντίζω να ταίσω τα παιδάκια μου και για το δικό σας στρες που σε αυτήν την ηλικία κάνει(όπως φαίνεται)κακό.
Να δω τι άλλο θα σκαρφιστείτε για να εμποδίσετε το αναπόφευκτο.
Ψαρόκολλα έχει το κάθισμα του ΙΧ σας πιά; Θα αποφασίσετε επιτέλους να βγείτε στη γειτονιά να πείτε μια καλημέρα στον κόσμο γύρω σας ή θα συνεχίσετε να περιμένετε στην ουρά κορνάροντας απομονωμένοι στον μικρόκοσμο του πανάκριβου κουτιού σας;
Το θέμα δεν είναι η γραφικότητα του εν λόγω κυρίου. Αυτή εν μέρει δικαιολογείται από την προχωρημένη ηλικία.
Κακά τα ψέματα, δεν αλλάζει ο άνθρωπος στα 70-φεύγα. Έχοντας ζήσει επί 70(+-5) χρόνια σε μια ελληνική κοινωνία στην οποία βασιλεύει η ασυδοσία και ο άκρατος εγωισμός/ωφελιμισμός, είναι λογικό να έχεις γίνει μέρος της, βοηθώντας στη διαιώνιση του φαινομένου. Για να είμαι ειλικρινής, θα εντυπωσιαζόμουν από το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή έναν ηλικιωμένο με διαυγές πνεύμα και προοδευτικές απόψεις.
Γι αυτό θέλω να σημειώσω ότι το σοβαρό θέμα εδώ δεν είναι οι απόψεις του Κου Οικονόμου. Σεβαστές είναι και κατανοητό το από πού πηγάζουν. Το θέμα είναι αυτές οι αναχρονιστικές απόψεις να μην ενστερνίζονται από τη νέα γενιά, αυτή που θα κληθεί να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Φοιτητές είμαστε, έχουμε κι εμείς το αυτοκίνητό μας. Η ουσία είναι να το χρησιμοποιούμε με μέτρο και να προσπαθούμε να βρίσκουμε βιώσιμες εναλλακτικές ανά πάσα στιγμή. Και γενικεύοντας απότομα, να μιλάμε στα παιδιά μας για τον Χ κύριο Οικονόμου αναφέροντάς τον ως μία ανάμνηση του παρελθόντος μιας χώρας το οποίο έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Αυτά τα ολίγα, ο διάλογος που πρέπει να γίνει είναι μεγάλος και γόνιμος.
Φοιτητής/οδηγός/ποδηλάτης.
Σεβομαι τα χρονια σας και το προβλημα της υγειας σας, ομως οφειλω να διαφωνησω μαζι σας στο ονομα του ορθολογισμου.
Επιχειρηματα οπως “αν εκείνη την ώρα κάποιος επιπόλαιος νέος περνούσε με το ποδήλατο του μπορούσε να με είχε παρασύρει.” δεν μπορουν να στηριχθουν με τη λογικη.
Αντιστοιχα θα μπορουσαμε να ισχυριστουμε οτι μπορει να σκονταψουμε στην εισοδο του μαγαζιου του γιου σας…οποτε να το κλεισουμε.
Λίγος σεβασμος στους κανονες της λογικης ειναι απαραιτητος για εναν γονιμο διαλογο.
θλιβομαι που διαπιστωνω οτι μαλλον σκεπτεστε με βαση το οικονομικο συμφερον του γιου σας. Το οποιο αν το σκεφτειτε καλυτερα θα ενισχυθει με τη λειτουργια ποδηλατοδρομου.
Υ.Γ. η ερευνα που αναφερετε καλο ειναι να συμπεριλαβει την ερωτηση: “θα χρησιμοποιουσατε ποδηλατο αν υπηρχε ποδηλατοδρομος;”
Δικαιωμα στη ζωη…τι ειρωνια…οι ποδηλατες αφαιρουν το δικαιωμα στη ζωη στους καταστηματαρχες? ποσο κοντοφθαλμη λογικη ειναι αυτη?
Ισως ειναι καιρος να αντιγραψουμε λιγο πολιτισμο απο τους “βαρβαρους”.
<>…..
eksw apo to kaph exei parking apokleistikhs xrhshs gia auto to logo 8a mporousate na eixate parkarei ekei kai na katebenate me thn isixia sas!!!