γράφει ο Γιώργος Κανελλόπουλος, δημοσιογράφος
[divider]
Οκτώ στους δώδεκα Δήμους του Βόρειου Τομέα Αθηνών, στις επονομαζόμενες και «ακριβές περιοχές», έκαναν αριστερή στροφή στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ, αναθέτοντάς του τη μέγιστη ευθύνη να αποτελέσει τον κορμό διακυβέρνησης της χώρας. Μια διακυβέρνηση που σαφώς συνδέεται με την ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας, πρωτίστως, την προοπτική της στο οικονομικό περιβάλλον της Ευρωζώνης. Η παραγωγική ανασυγκρότηση, η ανάπτυξη προς όφελος της πραγματικής οικονομίας και η δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας, αποτελεί το «στοίχημα» της νέας κυβέρνησης, ασφαλώς, σε μια πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία, όπου οι θιασώτες και εκφραστές του σύγχρονου νεοφιλελευθερισμού καιροφυλακτούν στην πρώτη δυνατή αποτυχία, αν δεν την επιδιώκουν κιόλας.
Από την άλλη πλευρά, ο μέσος Έλληνας δεν είναι καθόλου σίγουρο αν έριξε την ψήφο του στην κάλπη με γνώμονα την απομείωση του δημόσιου χρέους, τα δημοσιονομικά κενά, τα πρωτογενή πλεονάσματα, τη χρηματοπιστωτική εξυπηρέτηση των υπέρογκων δανείων, τα επιτόκια και τους οικονομικούς συσχετισμούς που διαμορφώνονται εντός της Ευρωζώνης. Το άμεσο γι’ αυτόν, ήταν να κοιτάξει την κάλπη κατάματα και να αποφασίσει, έχοντας μια άσχημη εμπειρία πέντε μνημονιακών ετών, όπου τον γονάτισαν τα χαράτσια και η ανεργία, όπου έβλεπε να του επιφυλάσσεται η ίδια μοίρα με τον γείτονά του, τον συνάνθρωπό του που βρίσκονταν σε απελπισία.
Γι’ αυτό και το σύνθημα «η ελπίδα έρχεται» έπιασε τόπο. Δεν έγιναν ξαφνικά οι Έλληνες ριζοσπάστες αριστεροί, απλώς, η Αριστερά, και λόγω των συγκυριών, τους προσέγγισε και τους κέρδισε υπό άλλη οπτική γωνιά. Ας πούμε πως οι περισσότεροι έκαναν μια πολιτική συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ, του έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης, ως το ιδεολογικό και πολιτικό ανάχωμα στις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.
Μπόρεσαν δε οι Έλληνες ψηφοφόροι να αποτινάξουν από πάνω τους το φάντασμα του φόβου, των ψεύτικων διλημμάτων και απειλών του πρόσφατου παρελθόντος. Δεν φοβήθηκαν μετεωρίτες, καταστροφές και συντέλειες. Εμπιστεύτηκαν έναν πρωθυπουργό μόλις 40 ετών για να κάνει πράξη την ελπίδα τους. Σαφώς μη προερχόμενος από πολιτικό τζάκι και μη αναρριχώμενος μέσα από πελατειακά συστήματα εξουσίας, άφθαρτο πρόσωπο στις παρούσες συνθήκες, θα έχει λιγότερο χρόνο στη διάθεσή του να υλοποιήσει τα συμφωνηθέντα. Με απλά και πραγματικά λόγια, κινούμενος στα όρια της σοσιαλδημοκρατίας -καθώς από το όραμα του σοσιαλισμού απέχουμε παρασάγγας-, καλείται να συνάψει μια νέα συμφωνία με την ελληνική και ευρωπαϊκή άρχουσα τάξη, τις ελίτ της εξουσίας, για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων μιας ταλαιπωρημένης χώρας. Έργο διόλου εύκολο, καθότι οι προηγούμενοι έχουν υπογράψει και έχουν αφήσει πίσω τους βαριά παρακαταθήκη.
Στο παραπάνω πλαίσιο και επιστρέφοντας στα καθ’ ημάς, ακόμη και τα Βόρεια Προάστια είδαν αυτήν την ευοίωνη προοπτική που ανοίγεται για τη χώρα. Γονατισμένοι οι πολίτες και σε περιοχές που αποτελούσαν μέχρι πρότινος ένα στιβαρό κομμάτι από το προπύργιο των μεσοαστικών στρωμάτων που «χτυπήθηκαν» εμφανώς, όσο και άλλες περιοχές, από την οικονομική κρίση και την ύφεση που δεν ανακόπηκε. Με την ψήφο τους, άλλωστε, οι δημότες στα Β.Π., περίπου επτά μήνες πριν, στις αυτοδιοικητικές εκλογές και τις ευρωεκλογές, έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου στα δυο κυβερνητικά κόμματα, αναδεικνύοντας για πρώτη φορά δημάρχους προερχόμενους από την Αριστερά. Το μήνυμά τους δεν ελήφθη απ’ όσους συνέχισαν να επενδύουν στο φόβο εντός του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι.
Με αυτόν τον τρόπο οι πολίτες, ίσως, ήθελαν να δείξουν -μεταξύ των άλλων τοπικών ιδιαιτεροτήτων- ότι ο οικονομικός πυρήνας των Βορείων Προαστίων δεν άντεξε τα μνημόνια, τα μέτρα αυστηρής λιτότητας, τον ΕΝΦΙΑ, πρωτίστως, που λύγισε και τα πιο ισχυρά νοικοκυριά. Δέκα χρόνια πριν, ίσως να φαινόταν αδιανόητο ότι περιοχές όπως η Κηφισιά, το Μαρούσι, η Αγία Παρασκευή, θα φιλοξενούσαν νεόπτωχους, ακόμη και άστεγους, που θα είχαν απόλυτη ανάγκη από τις κοινωνικές δομές και τα συσσίτια των Δήμων και της Εκκλησίας, ακόμη και για τα καθημερινά και στοιχειώδη για την επιβίωσή τους.
Οπότε, το σύνθημα ιδού η Ρόδος… λοιπόν, για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα μετατοπίζεται σε μετεκλογική ρεαλιστική βάση!
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡIΔΑ ΑΜΑΡΥΣΙΑ
