Χτίζουν το μέλλον των παιδιών πάνω σε «προκάτ»
Η περίπτωση του 1ου δημοτικού σχολείου Νέας Ερυθραίας
[su_pullquote]
του Ιωάννη Μεριχωβίτη, Διευθυντή του 1ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Ερυθραίας[/su_pullquote] Είναι κοινός τόπος λοιπόν, ότι η αλαζονεία συμβαδίζει με την εξουσία. Το αναφέρω αυτό, διότι πρόσφατα και συγκεκριμένα στις 25 Νοεμβρίου 2015, συναντηθήκαμε με τον δήμαρχο Κηφισιάς, τον κύριο Θωμάκο Γεώργιο, προκειμένου να ενημερωθούμε σχετικά με κτιριακό ζήτημα που ταλανίζει μαθητές και δασκάλους, από τον Φεβρουάριο του 2015.
Η συνάντησή μας αυτή, είχε θεσμικό χαρακτήρα, αφού παρευρεθήκαμε με την ιδιότητα που φέρει ο καθένας μας, εγώ του διευθυντή του 1ου Δημοτικού σχολείου Ν. Ερυθραίας και ο Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων με τον πρόεδρο και τα εκλεγμένα μέλη του νέου διοικητικού συμβουλίου.
Στη συνάντηση αυτή, ήρθα αντιμέτωπος από την αρχή της συζήτησής μας με το σύμπτωμα της πολιτικής αλαζονείας, ενός ανδρός, ο οποίος έχει μόλις δυόμισι χρόνια που ανέλαβε τα καθήκοντα του δημάρχου του δήμου Κηφισιάς, όχι αρκετά κατά τον ίδιο, ώστε να αναλάβει απόλυτα τις ευθύνες των αποφάσεών του σχετικά με το πρόβλημα του σχολείου, αρκετά όμως για να σταθεί απέναντί μου με απαξιωτική – αλαζονική συμπεριφορά, επιστρατεύοντας το προσφιλές μέσον του αλαζόνα, που είναι η ειρωνεία.
Διέκοπτε διαρκώς τον λόγο μου, όπως για να με προτρέψει να είμαι «πολύ αυστηρός» μαζί του στην κριτική που του ασκώ, για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε το κτιριακό πρόβλημα του σχολείου μας. Με διέκοψε, με το ανάλογο υπεροπτικό ύφος, επιμένοντας να του οριοθετήσω τις δικές του ευθύνες, σχετικά με την υφιστάμενη κατάσταση της σχολικής μας ζωής, γιατί αδυνατούσε ο ίδιος να τις αντιληφθεί. Με διέκοψε, γιατί «αδυνατούσε» επίσης να κατανοήσει τη σχέση του προβλήματος ως προς το χρόνο, διότι η δικιά μου λεκτική «υπερβολή» υπογραμμίζει το γεγονός, ότι κοντεύουμε σχεδόν τα δύο χρόνια, που ζούμε παρέα με το συγκεκριμένο πρόβλημα (Φεβρουάριος 2015-Φεβρουάριος 2017) και αντί, σ΄ αυτό το διάστημα, να δούμε βελτίωση, διαπιστώνουμε μία παγίωση της μιζέριας, καταστρέφοντας συστηματικά την καθημερινή σχολική μας ζωή, μέσα σε λυόμενα.
Κύριε δήμαρχε, ειλικρινά, αδυνατώ να αντιληφθώ το ύφος σας, διότι από το δημόσιο αξίωμα που κατέχετε και από το οποίο προκύπτει μισθός και διάφορα άλλα προνόμια, που σας τα παραχωρούμε εμείς οι πολίτες, για να μπορείτε να ασκείτε τα καθήκοντά σας απερίσπαστα, μεταξύ των άλλων καθηκόντων σας, είναι και η ανάληψη των ευθυνών που πηγάζουν από τη συγκεκριμένη θέση , ευθύνες που δεν μοιράζονται, είναι ακέραια δικές σας, όπως και η στάση σεβασμού που οφείλετε να επιδεικνύετε, όχι μόνο απέναντι στο θεσμό του διευθυντή του σχολείου, αλλά και σε κάθε πολίτη αυτού του δήμου, που ενδεχομένως να έχει παράπονα, από τον τρόπο με τον οποίο ασκείτε τα καθήκοντά σας.
Τώρα, σχετικά με το κτιριακό μας πρόβλημα, από τη συνάντησή μας αυτή δεν προέκυψε κάτι διαφωτιστικό. Ο κύριος δήμαρχος, περιορίστηκε να μας αναφέρει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες που διεκπεραιώνουν οι υπηρεσίες του με γνώμονα το « βλέποντας και κάνοντας». Στην ερώτησή μου, εάν ο ίδιος, κατά το προηγούμενο διάστημα, είχε αναπτύξει τις ανάλογες πολιτικές πρωτοβουλίες, με στελέχη της κυβέρνησης, προκειμένου να προετοιμαστεί εγκαίρως το έδαφος για χρηματοδότηση του έργου, ανέφερε, ότι τελευταία, κάτι υπήρξε στον ορίζοντα προς αυτήν την κατεύθυνση και εάν αντιλήφθηκα σωστά, όχι από τον ίδιο, αλλά από τους συνεργάτες του.
Κύριε δήμαρχε,
Έχουμε κουραστεί, να δικαιολογείστε κάθε φορά μέσα από άσκοπες φλυαρίες που έχουν να κάνουν με τις στείρες τυπικότητες της γραφειοκρατικής διαδικασίας. Δε μας βοηθάνε οι εξηγήσεις, τα προβλήματα συσσωρεύονται και τα αντανακλαστικά σας αποδεικνύονται άκρως βραδυκίνητα.
Η νέα πραγματικότητα που μας επιφυλάξατε είναι αδυσώπητη. Σε καθημερινή βάση μαθητές και εκπαιδευτικοί, στοιβαγμένοι μέσα σε στενούς χώρους, υφιστάμεθα μια πρωτοφανή ταλαιπωρία. Καλούμαστε να λειτουργήσουμε κάτω από συνθήκες απαράδεκτες και οι οποίες μάλιστα διαφοροποιούνται ανά περιόδους. Το καλοκαίρι έχουμε έντονα φαινόμενα με τη ζέστη, ενώ η λειτουργία των κλιματιστικών δεν είναι και η πιο υγιεινή κατάσταση. Από την άλλη, το χειμώνα, έχουμε προβλήματα με τις βροχοπτώσεις. Λιμνάζοντα νερά, ‘’στολίζουν’’ τους αύλειους χώρους των λυομένων. Ο θόρυβος της βροχής ακούγεται τόσο δυνατά μέσα στις αίθουσες, που είναι αδύνατον να συγκεντρωθούν οι μαθητές και να ασχοληθούν με αυτό που λέγεται μάθηση.
Κύριε δήμαρχε,
Ο Σχολικός χώρος αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της εκάστοτε εκπαιδευτικής και σχολικής πραγματικότητας. Η πληρότητα, η ποιότητα και η καταλληλότητα των σχολικών χώρων, είναι σημαντικές υλικές συνθήκες για τη διαμόρφωση ενός ευχάριστου, δημιουργικού και λειτουργικού περιβάλλοντος μάθησης. Ευνοεί τη μαθητοκεντρική διδασκαλία, την ενεργή συμμετοχή του μαθητή, τη δημιουργική χρήση εποπτικών μέσων. Συμβάλλει στην αίσθηση ασφάλειας του μαθητή αλλά και του εκπαιδευτικού, μέσα στο σχολείο. Βοηθάει στις καθημερινές δραστηριότητες που υλοποιούνται εκτός τάξης σε βοηθητικούς χώρους, όπως η αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων, η βιβλιοθήκη, το εργαστήριο πληροφορικής, αίθουσα αθλητικών δραστηριοτήτων, εργαστηρίων, κλπ, εμπλουτίζοντας με αυτόν τον τρόπο την σχολική καθημερινότητα των μαθητών μας. Συμβάλλουν υποστηρικτικά στη μετουσίωση της παιδαγωγικής θεωρίας σε πράξη, καθώς επηρεάζουν ταυτόχρονα μαθητές και εκπαιδευτικούς και προσδιορίζουν σε μεγάλο βαθμό την αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού έργου.
Ίσως, τώρα να κατανοήσετε, ότι δεν μπορούμε να ’’βολευτούμε’’ άλλο, με τίποτα λιγότερο, από τη λειτουργία ενός κανονικού σχολείου. Είναι υποχρέωσή σας, γιατί οι γονείς αυτού του σχολείου συνεχίζουν να πληρώνουν κανονικά τους υψηλούς φόρους που τους αναλογούν και σίγουρα όχι για να βρίσκονται τα παιδιά τους στοιβαγμένα μέσα σε προκάτ.
Εσείς βέβαια είστε αρκετά μακριά απ’ όλα αυτά, γιατί έχετε τους άνετους χώρους σας, με τις ανάλογες ανέσεις σας και διευκολύνσεις, οπότε γιατί να μην κοιτάτε αφ΄ υψηλού τον διευθυντή του σχολείου, ο οποίος εκφράζει κάθε φορά, την αγωνία του για τη δραματική κατάσταση που καλούμαστε καθημερινά να αντιμετωπίσουμε και που προανέφερα. Οφείλω να ομολογήσω όμως, ότι για το ‘’ προσωρινό’’, κινηθήκατε με μεγάλη ταχύτητα να μας το προσφέρετε, ενδεχομένως για να μπορείτε να ‘’ ησυχάσετε ‘’ στη συνέχεια.
Εμείς θα φροντίζουμε, όμως, να σας θυμίζουμε τον εφιάλτη στον οποίο μας οδηγήσατε, φέρνοντας ο ίδιος την πολεοδομία, να αναλάβει τις ευθύνες εκείνες, που εσείς δεν αναλαμβάνατε ως δήμος, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. Οι συνεργάτες σας, ήταν αντίθετοι με μια τέτοια ενέργεια, γιατί δεν είχατε επεξεργαστεί κανένα σχέδιο για το σχολείο, σε περίπτωση που η πολεοδομία βορείου τομέα, απαγόρευε τη χρήση του κτιρίου, μέχρι να αποκατασταθούν τα επικίνδυνα σημεία. Αυτοσχεδιάζατε, εις βάρος μαθητών και δασκάλων, καταλήγοντας τελικά στην επιλογή της «προκάτ παιδείας». Όπως ήταν λογικό, οι παλινδρομήσεις της διοίκησης του δήμου, σχετικά με τις ενέργειες που έπρεπε να δρομολογηθούν από πλευρά σας, από τη στιγμή που προέκυψε το πρόβλημα, έφεραν και την έλλειψη αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης από την πλευρά των γονέων του σχολείου προς τις ενέργειές σας. Μπορεί να συναινέσαμε και εμείς σ΄ αυτήν την προσωρινή επιλογή, επενδύοντας βέβαια πολλά για τη συνέχεια, γιατί είχαμε πειστεί για την ευαισθησίας σας πάνω στα ζητήματα παιδείας του δήμου, όπως άλλωστε τονίζατε και προεκλογικά, μια και τα ιεραρχούσατε στην πρώτη θέση των ενδιαφερόντων σας. Τεράστια η απόσταση ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις.
Αντί λοιπόν να σταθείτε απέναντι στις ευθύνες σας, σταθήκατε απέναντι στον διευθυντή του σχολείου, με ύφος αλαζόνα και ειρωνική διάθεση.
Στον 21ο αιώνα, μέσα σε έναν πλούσιο δήμο, όπως είναι ο δήμος Κηφισιάς, εσείς κύριε δήμαρχε, επιμένετε να αντιλαμβάνεστε, για τους μαθητές του δήμου σας , ως χώρους εκπαίδευσης, τους χώρους της γυψοσανίδας και της «προκάτ παιδείας».
