- Η έλλειψη αυτοκριτικού διαλόγου και η μονομανία κάποιων πολιτικών, οδήγησε στην διά των-όπλων εξεύρεση λύσης σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Γιατί σημαδεύουμε με όπλα, κι όχι με το οξυγόνο του ειλικρινούς λόγου;
- Το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα νοσεί, αλλά παραδόξως δεν αλλάζει. Πόσο ευθυνόμαστε γι΄αυτό;
- «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλάβει με την βία» άρθρο 120, ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος της Ελλάδας.
- Η κατάχρηση του δημοσίου χρήματος, η εκποίηση δημόσιας περιουσίας και η σιωπηρή κατάργηση εργασιακών κατακτήσεων, είναι πτυχές που παραμένουν ατιμώρητες. Η ατιμωρησία συνιστά βίαιη κατάλυση του Συντάγματος;
- 4) Οι ιδεολογίες στην Ελλάδα, λειτούργησαν σωστά ή ήταν απλώς μια επίφαση;
- Η χρηματοδότηση των Ελληνικών κομμάτων, τέτοιων κομμάτων, έχει νόημα να συνεχίζεται, όταν τα ποσά που πηγαίνουν σε ομάδες ανθρώπων που «δεν τα τιμούν», στερούν το το κοινωνικό σύνολο από πολύτιμους πόρους;
- «Οι αγανακτισμένοι πολίτες» είναι η επιστροφή των νέων κυρίως ανθρώπων στο πολιτικό σκηνικό ή μια ύστατη κοινωνική κραυγή;
- Το σύγχρονο αποτύπωμα της Ελλάδας στον παγκόσμιο χάρτη, ποιό είναι;
1. Ο πόλεμος και η βία είναι σύμφυτα με τον άνθρωπο. Ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός Θουκυδίδης διακήρυσσε πως ο πόλεμος ως μέσο επίλυσης, έχει τις αιτίες του στον άνθρωπο και τον ωθεί σε ικανοποίηση έμφυτων τάσεων όπως την αναζήτηση του κέρδους και της δύναμης με τρόπο παράλογο και αψυχολόγητο. ?ο πόλεμος προξενεί πολυάριθμες απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό, πλήττει το ηθικό και την αισιοδοξία του ατόμου για τη ζωή καθίσταται τροχοπέδη στην εξέλιξη της τέχνης και του πολιτισμού και αντιπροσωπεύει ένα τρόπο ζωής ανάξιο της ανθρώπινης φύσης και αξιοπρέπειας. Για τους λόγους αυτούς επιβάλλεται να γίνονται προσπάθειες για την αποτροπή της εμπόλεμης σύρραξης τόσο από τους ηγέτες των λαών αλλά ακόμα και από τους απλούς πολίτες.
Οι ηγέτες θα πρέπει να συνιστούν υπόδειγμα μετριοπάθειας ιδιαίτερα όσο αφορά την εξωτερική πολιτική του κράτους.
Αυτό θα σημαίνει μεγαλύτερη σύνεση και διαλλακτικότητα, δυο στοιχεία που από τη φύση τους αποπνέουν ήρεμη και καλοπροαίρετη διάθεση και ατμόσφαιρα απαραίτητη για την διεξαγωγή γόνιμων συζητήσεων. Έτσι με αυτό το ευνοϊκό κλίμα να επικρατεί στις διάφορες σχέσεις αποτρέπονται τα πάθη και συναισθηματικές εξάρσεις που πολλές φορές συσκοτίζουν την λογική και οδηγούν σε άλογες και άκαρπες αποφάσεις. Παράλληλα διαμορφώνονται οι κατάλληλες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη υγιούς διαλόγου, καθώς αυτές πηγάζουν καταρχήν από τον σεβασμό προς τους συνομιλητές και τις απόψεις τους.
Συνεπώς η τήρηση μιας ήρεμης και διαλλακτικής στάσης είναι δυνατόν να αποτρέψει πολλά προβλήματα. Μια δεύτερη δραστηριότητα που θα ήταν δυνατόν να παγιώσει την ειρήνη με τη σύμπραξη των ηγετών του λαού είναι η πλήθυνση των εκδηλώσεων που απαιτούν παλλαϊκή, παγκόσμια συμμετοχή και έτσι προωθούν την ομόνοια και την συνεργασία μεταξύ των λαών.
Οι λαϊκοί ηγέτες θα πρέπει να παρακινούν εκδηλώσεις που να εμπνέουν συλλογικότητα και αυτοπεποίθηση στη διαμόρφωση μιας παγκόσμιας συνείδησης γεγονός που καθιστά τα προβλήματα κάθε κράτους κοινά ως προς την προσπάθεια επίλυσης τους.
2. Το πολιτικό σκηνικό παραμένει αμετάβλητο και τα βασικά προβλήματα οικονομικά, κοινωνικά, εθνικά, μεταφέρονται άλυτα στο μέλλον με συνοδευτική μια κενόλογη επιχειρηματολογία ικανή να αποποιηθεί ευθύνες ατράνταχτης δυναμική όμως.
Για την αναγέννηση του πολιτικού κόσμου απαιτείται: Οι πολίτες να αποτελούν μια λειτουργική κοινή γνώμη, που ελέγχει αυστηρά τα πολιτικά δρώμενα.
Καταλυτικός εκτιμάται ο ρόλος των φορέων μορφοποίησης της κοινής γνώμης (οικογένεια, σχολείο, ΜΜΕ, πνευματική ηγεσία) για την διάπλαση πολιτών με συνειδητοποίηση της συνυπευθυνότητας τους για ό,τι επιτελείται στο πολιτικό και κοινωνικό προσκήνιο.
3. Τα αίτια δημιουργίας των νόμων είναι η ανάγκη αρμονικής κοινωνικής συμβίωσης και η εδραίωση κλίματος ασφαλείας και ομαλότητας ανάμεσα στα άτομα επίσης το γενικότερο συμφέρον του ανθρώπου αφού εύκολα μπορεί να εκπέσει από το ύψος του ορθού και δέοντος προς τον ατελέσφορο κύκλο της εκμετάλλευσης και αδικίας. Με τους νόμους αντιμετωπίζονται οι αυθαιρεσίες των ισχυρών. Η τήρηση των νόμων συνιστά γνώρισμα πολιτικού ανθρώπου και κριτήριο ηθικά ανώτερης κοινωνίας.
4. Τα κόμματα θα έπρεπε να λειτουργούν ως υγιείς πολιτικοί οργανισμοί και όχι ως οργανισμοί χειραγώγησης του λαού.
Η αξιοπρέπεια, η αλληλεγγύη, η φιλαλήθεια και ο ανθρωπισμός πρέπει να αποτελέσουν τα ελιξίρια για την ηθική αναγέννηση του πολιτικού κόσμου
5. Η απάντηση μου εμπεριέχεται στην ερώτηση σας. Όλα αυτά μας έφτασαν στο απροχώρητο. Ο κόσμος κοιτάζει γύρω του και δεν βλέπει πουθενά αχτίνα φωτός, αλλά οι πολιτικοί συνεχίζουν στην πλειονότητα τους τον χαβά τους, τον περίγυρό τους, τους ψηφοφόρους τους, τα ρουσφέτια, την ασυλία τους και την βεβαιότητα τους ότι δεν πρόκειται να λογοδοτήσουν.
6. Όπως είναι μια ύστατη κοινωνική κραυγή η οποία συνδυάζεται με το ξύπνημα των νέων ανθρώπων οι οποίοι είχαν επαναπαυθεί στα κεκτημένα των προηγούμενων γενιών.
7. Η Ελλάδα έχει να δείξει τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό της και επίσης ότι είναι μια χώρα κατεξοχήν φιλειρηνική και αντιρατσιστική που αποτυπώνει το γόνιμο στίγμα της στη σύγχρονη πραγματικότητα εδώ και 1000 χρόνια.
Δυστυχώς όμως, επαναπαυτήκαμε μόνο στην φήμη των αρχαίων Ελλήνων και οι Νεοέλληνες βρεθήκαμε σε μια δίνη που ουσιαστικά επικεντρώνεται στην γενικότερη οκνηρή αντιμετώπιση όλων των θεμάτων που υπόκεινται στην ενεργοποίηση και την οξύτητα της κριτικής ενός ελπιδοφόρου μέλλοντος και πάντοτε ελπίζοντας στην απουσία ανούσιων και απαίδευτων φερέφωνων.
