- Γιατί διστάζουμενα πούμε«σ΄ αγαπώ»;
- Το σώμα γεννάει πάθη. Το «εγώ» μας, πόσα λάθη μπορεί να γεννήσει;
- Για έναν άνθρωπο που δεν εκτιμάτε, θα προσφέρατε αίμα;
- Τι μετράει περισσότερο: το ταξίδιή ο προορισμός; Αυτό που χάνειςή αυτόπου σε περιμένει;
- Τα όνειρα,έχουν χρώμα;
- Χαρά-Λύπη.Πού πάς πρώτος, και πού τελευταίος;
- Γράψτε ένα στίχο, ό,τι σας εκφράζει.
1..Η έννοια που η λέξη αγάπη περιέχει, αποτελεί το κρυστάλλινο μεγαλείο της ψυχής του ανθρώπου και ένα μοναδικό συστατικό συμπεριφοράς και στάσης ζωής του.
Όταν λέει σ? αγαπώ, φωτίζει αυτόν ακριβώς τον κρύσταλλο του εσωτερικού μεγαλείου και διανθίζει την ιδιαιτερότητα της ατομικής οντότητάς του. Δεν δίνεις αγάπη που δεν έχεις, ούτε λες σ? αγαπώ αν δεν νιώθεις το περίσσευμά της. Η αγάπη εκφράζεται μόνο, αν αντανακλάται στον κρύσταλλο της ψυχής.
2. Λέμε μερικές φορές πως η εικόνα είναι ο εαυτός μας και νομίζω δεν το λέμε τυχαία για κάποιες από τις συμπεριφορές συνανθρώπων μας. Συναντάμε σώματα που μας ελκύουν, όμως η συμπεριφορά τους μας απωθεί.Δεν ελκύουμε και δεν ελκυόμαστε εκεί όπου το περίσσευμα της ψυχής, επικαλύπτουν οι έριδες του εγώ και της εμπάθειας, που κρύβουν τον κρύσταλλο της ψυχής.
Από αυτήν ακριβώς τη «μήτρα» μας, γεννιούνται τα πολλά επαναλαμβανόμενα λάθη.
3. Η ίδια η ζωή είναι δώρο που σου προσφέρθηκε χωρίς να το ζητήσεις και με αυτή την έννοια, δεν σου ανήκει αποκλειστικά. Όταν αυτή είναι η ατομική σου θεώρηση για τη ζωή, η ψυχή σου διαθέτει το στοιχείο της μεγαλοσύνης της προσφοράς και αλληλεγγύης, ώστε δεν έχει χώρο αρνητικής σκέψης για κανέναν συνάνθρωπό σου και αν χρειαζόταν κάποιος λίγο από το αίμα σου, θα θεωρούσες τιμή να του το προσφέρεις.
4. Τίποτα δεν θα τελειώσει εδώ σε τούτο το ταξίδι σου. Έχει αιώνιους κύκλους η ζωή και σου χαρίστηκε μεγαλόπρεπα να την υπηρετήσεις με τούτο τον προορισμό, ελεύθερα και ανεξίτηλα.
Δική σου είναι η επιλογή να την διαβείς ορίζοντας νέους κανόνες του εγώ σου, ή να αποδεχτείς την ταπεινότητα του φιλεύσπλαχνου χαρακτήρα της. Αν μετράει περισσότερο αυτό που χάνεις από αυτό που σε περιμένει, εξαρτάται από αυτήν ακριβώς, την επιλογή σου.
5. Ασφαλώς έχουν χρώμα και είναι το σπουδαιότερο που είδες ποτέ, ακριβώς γιατί αφορά το ατομικό δικό σου υποσυνείδητο, καθώς έρχεται στον κόσμο σου ως ένα χρώμα μοναδικό, που κανείς άλλος δεν θα το δει όπως εσύ. Αποτελούν τα όνειρα σπουδαία ζωντανή μυσταγωγία, που μπορείς να τη ζήσεις μόνο εκείνες τις στιγμές που πλημμυρίζεσαι από πλούσια, αγνά και έντονα συναισθήματα. Πολλοί άνθρωποι παραδέχονται ότι ένα όνειρο, χρωμάτισε ανεξίτηλα τη ζωή τους.
6. Υπάρχουν οι έννοιες της συμμετοχής που αφορά στη χαρά και της συμπαράστασης που αφορά στη λύπη και υπάρχει η αλληλεγγύη, που χωρίς αυτή λίγη αξία έχουν για σένα, η χαρά και η λύπη του άλλου και η παρουσία σου σε αυτές.
Θα τρέξεις μόνο για να εκπληρώσεις την υποχρέωση που αισθάνεσαι, από κοινωνική άποψη και μόνο. Νιώθοντας όμως αλληλέγγυος της χαράς ή της λύπης θα είσαι πρώτος και τελευταίος ταυτόχρονα.
7.
Ήρθες στον κόσμο μου
να μ? ανακρίνεις
και στης ψυχής τις διαδρομές
περιηγητής να γίνεις.
Δωρίζομαι στο είναι σου
ασπίδα και ελπίδα,
κριτής στη σκούρα κρίση σου
του φοβικού σου αχτίδα.
Πνοή ζωής σε θέλει η ψυχή
λίχνο της ευτυχίας,
οδηγητή ισότητας κοινωνικής
κι? έλλογης ευζωίας.
Κλείνει εδώ μια «ποίηση», μα αναπάντητη μένει η σκοπιμότητα επιλογής μου.
