Πάει και αυτό το Πάσχα. Όλος ο κόσμος μετακόμισε στην ελληνική ύπαιθρο, μαζί τους κι εγώ. Πάνω που λέγαμε ότι θα ακούγαμε το «Χριστός Ανέστη» πιο ήρεμα και πιο γραφικά, σκέτη επανάσταση, χειρότερα από την Αθήνα! Από την μια μεριά ήταν όμορφα που φεγγοβολούσε και άστραφτε ο ουρανός, αλλά από την άλλη που να ακούσεις και τι να ακούσεις!
Τα βεγγαλικά είχαν και πάλι την τιμητική τους, με πρόσχημα τα πασχαλινά έθιμα. Ανάμεσα τους να χρησιμοποιούνται ανεξέλεγκτα απ όλους ακόμα και από μικρά παιδιά. Το αποτέλεσμα, να σημειώνονται σοβαροί τραυματισμοί ακόμα και θάνατοι από ανθρώπους που θέλησαν να τηρήσουν τα έθιμα χωρίς να υπολογίζουν τους κινδύνους και έτσι αντί να φτάνουν χαρούμενοι στο πασχαλινό τραπέζι να καταλήγουν στο κοντινότερο νοσοκομείο.
Φανταστείτε να μην υπήρχε και ο νόμος που να απαγόρευε την εμπορία, την κατασκευή και την χρήση τους, ειδικότερα από ανηλίκους. Παρ όλα αυτά, η απαγόρευση οδηγεί στην ελεύθερη κυκλοφορία κάθε είδους βεγγαλικών και πυροτεχνημάτων γιατί βέβαια κάποιοι θησαυρίζουν από την εμπορία τους.
Θα είχαμε καλλίτερα αποτελέσματα αν υπήρχε ένας διαχωρισμός της επικινδυνότητας τους, αφού δεν μπορούμε να το αποφύγουμε τελείως. Η αστυνομία από την άλλη να σφυρίζει αδιάφορα και να κάνει τα στραβά μάτια. Πολλοί δε υποστηρίζουν ότι μια εκρηκτική Ανάσταση φέρνει και κόσμο στην περιοχή και το διαφημίζουν κιόλας. Χωρίς όμως να φροντίζουν για την ασφάλεια των επισκεπτών. Έτσι βλέπουμε να τηρείται το πασχαλινό έθιμο αλλά να λείπουν οι έλεγχοι. Χωρίς μέτρα προστασίας και χωρίς οριοθέτηση των χώρων που θα μπορούσαν να γίνουν τέτοιες θορυβώδεις και επικίνδυνες εκδηλώσεις.
Από την επιπολαιότητα και την ανευθυνότητα ορισμένων η Ανάσταση από γιορτή χαράς γίνεται τραγωδία με την ανοχή των αρμοδίων.
Γιατί πρέπει κάθε Ανάσταση να μου βομβαρδίζουν τα αυτιά και τα νεύρα τα βαρελότα; Θα προτιμούσα μια ήσυχη Ανάσταση με κατάνυξη ώστε να μπορούμε να ψέλνουμε όλοι μαζί το Χριστός Ανέστη.
Άντε και του χρόνου χωρίς θύματα πια!!
