«Εκρηκτικές διαστάσεις για τη δημόσια υγεία, αλλά και τον αέρα που αναπνέουμε προσλαμβάνει η ρύπανση από τα φουγάρα των τζακιών και τις ξυλόσομπες, καθώς οι ρύποι που εκλύουν στην ατμόσφαιρα εμφανίζονται έως και τέσσερις φορές πάνω από τα ημερήσια θεσμοθετημένα όρια. Ανήμερα τα Χριστούγεννα, οι σταθμοί μέτρησης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης του υπουργείου Περιβάλλοντος κατέγραψαν κατά μέσο όρο στο Μαρούσι 172 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο και στη Λυκόβρυση 154 μικρογραμμάρια ανά κ.μ., ξεπερνώντας κατά πολύ τα ημερήσια όρια, που είναι τα 50 μικρογραμμάρια.»
«Εάν στα προσανάμματα προστεθούν και άκρως επικίνδυνα υλικά όπως το κάψιμο κουφωμάτων, μελαμίνης, νοβοπάν που εμπεριέχουν τοξικά υλικά, τότε τα τζάκια και οι σόμπες ενοχοποιούνται ακόμη και για την έκκληση διοξινών. Ο κρυφός κίνδυνος, που πιθανότατα ελάχιστοι καταναλωτές γνωρίζουν, αποτελεί ωρολογιακή βόμβα για τη δημόσια υγεία, καθώς η καύση παρόμοιων υλικών στις εστίες απελευθερώνει διοξίνες ακόμη και στο εσωτερικό των σπιτιών! Μετρήσεις είναι αδύνατον να γίνουν αφενός επειδή η Πολιτεία είναι δύσκολο να εισβάλει σε κάθε σπίτι με τζάκι για να μετρήσει την ποιότητα του αέρα, αφετέρου επειδή μόνο εξειδικευμένοι φορείς όπως ο «Δημόκριτος» μπορούν να δώσουν τέτοια στοιχεία.»
«Οι υποψίες για επικίνδυνες ουσίες που απελευθερώνονται στον αέρα ενισχύονται από την οσμή που διαχέεται τις μέρες του νέφους στην ατμόσφαιρα, που αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι δεν μυρίζει ξύλο και προκαλεί ακόμη και πονοκεφάλους. Τις ανησυχίες επιτείνει δικαιολογημένα η ανάμιξη πέλετ με σκουπίδια. Το πέλετ για οικιακή κατανάλωση είναι αθώο εφόσον παράγεται από καθαρή βιομάζα (υπολείμματα κλαδιών, οργανικών υλικών κ.ά.) ώστε να χρησιμοποιούνται ως καύσιμη ύλη. Αν έχει προσμίξεις με υλικά όπως χαρτόνια και πλαστικό, είναι ένοχο για διοξίνες.»
(αποσπάσματα από ρεπορτάζ της Μαριάννας Τζάννε για την εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» 30/12/2012 με τίτλο «Αναπνέουμε θάνατο μέσα και έξω από τα σπίτια μας.»)
