Στόχος επετεύχθη!
Μια περιπετειώδης και εξαιρετικά δύσκολη χρονιά ήταν αυτή που πέρασε για τον Πανερυθραϊκό. Η ομάδα με μέσο όρο ηλικίας κοντά στα 22 (!) χρόνια μετά από μια επιτυχημένη χρονιά στη Β Αθηνών καλούνταν να αποδείξει ότι το ταλέντο ήταν ικανό να υπερτερήσει της έλλειψης εμπειρίας. Η χρονιά ξεκίνησε με τον Γιώργο Καραφέσκο να παραμένει στον πάγκο μετά την επιτυχημένη χρονιά στη δεύτερη κατηγορία όπου οδήγησε την ομάδα στην άνοδο.
Το ξεκίνημα δεν ήταν το ιδανικό. Παρ΄ ότι ο Πανερυθραϊκός προηγήθηκε της Καισαριανής, δέχθηκε δύο γκολ στη συνέχεια και ξεκίνησε με ήττα τη νέα σεζόν. Ακολούθησε νέα ήττα με το ίδιο σκορ από τους Τράχωνες, αυτή τη φορά μέσα στο «Φώτης Βαρδαξής», με την ομάδα να μην εμφανίζει καθόλου καλό πρόσωπο.
Ο εκτός έδρας αγώνας με τον Αστέρα Ζωγράφου ήταν το κύκνειο άσμα του έμπειρου τεχνικού στον πάγκο των ερυθρολεύκων. Η βαριά ήττα με 4-0 και ο φόβος η ομάδα να μείνει πολύ πίσω από την αρχή, ανάγκασε τη διοίκηση να προβεί σε ανακατατάξεις. Ο Γιώργος Καραφέσκος αποτέλεσε παρελθόν και στη θέση του προωθήθηκε ο, μέχρι πρότινος γενικός αρχηγός, Μιχάλης Κούτας.
Η πρόσληψη του έμπειρου τεχνικού είχε ως στόχο την αλλαγή του κλίματος στην ομάδα. Στο ντεμπούτο του νέου προπονητή ήρθε και η πρώτη νίκη. Ο Πανερυθραϊκός επικράτησε 1-0 της Τερψιθέας και ανάσανε βαθμολογικά. Ακολούθησαν δύο δύσκολα εκτός έδρας παιχνίδια με τον Πανερυθραϊκό να γνωρίζει αντίστοιχες ήττες. Η εντός έδρας αγώνας με την Ιεράπολη σήμαινε και την επιστροφή στις επιτυχίες. Οι ερυθρόλευκοι μπορεί να έμειναν στο 1-1 με τους αντιπάλους τους, αλλά λόγω της αντικανονικής συμμετοχής ποδοσφαιριστή των φιλοξενούμενων, οι τρεις βαθμοί πήγαν στον Πανερυθραϊκό.
Ακολούθησαν δύο διαδοχικές ήττες με τον Πανερυθραϊκό να παρουσιάζει σημαντικό πρόβλημα στο τελείωμα των φάσεων κάτι που ήταν καθοριστικό στα αρνητικά αποτελέσματα του συλλόγου. Ο αγώνας με τον Παράδεισο έμοιαζε ζωτικής σημασίας. Οι Μαρουσιώτες βρίσκονταν στην τελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα και έμοιαζαν με την ιδανική αφετηρία για ένα σερί θετικών αποτελεσμάτων. Παρ όλα αυτά η εμφάνιση των ερυθρολεύκων ήταν κατώτερη του αναμενόμενου και η κατάσταση έμοιαζε καταδικαστική για τον Πανερυθραϊκό.
Στο τέλος του πρώτου γύρου η ομάδα είχε να αντιμετωπίσει ακόμα δύο αντιπάλους με κοινούς με αυτήν στόχους. Σε αυτά τα δύο παιχνίδια ο Πανερυθραϊκός πήρε 4 βαθμούς και το τέλος του πρώτου γύρου τον βρήκε στη 13η θέση που αν έμενε μέχρι το τέλος της χρονιάς θα οδηγούσε σε αγώνα μπαράζ. Οι δύο αυτές εμφανίσεις, όμως, ήταν φανερό ότι είχαν τονώσει το ηθικό των παιχτών.
Το ξεκίνημα του δεύτερου γύρου ήταν εντυπωσιακό. Το επιβλητικό 3-0 επί της δεύτερης εκείνη τη στιγμή Καισαριανής έδινε σημαντική βαθμολογική ανάσα στον Πανερυθραϊκό που ξέφευγε από την επικίνδυνη ζώνη. Το σερί των τεσσάρων αγώνων χωρίς ήττα σταμάτησε στους Τράχωνες ενώ μετά την εντός έδρας ισοπαλία με 2-2 με τον Αστέρα Ζωγράφου ακολούθησαν δύο βαριές ήττες με 3-1 και 4-3 από Τερψιθέα και Ιπποκράτη αντίστοιχα. Μετά και την ήττα από την Ιεράπολη, επίσης με 3-1 ο Πανερυθραϊκός έμοιαζε καταδικασμένος.
Με 8 αγωνιστικές να απομένουν οι ερυθρόλευκοι βρίσκονταν στην 14η θέση που οδηγούσε απ ευθείας στη Β Αθήνας. Με ένα απίστευτο αήττητο σερί, όμως, οι παίχτες του Μιχάλη Κούτα, όχι μόνο απέφυγαν τον υποβιβασμό αλλά, τερμάτισαν εν τέλει στη δέκατη θέση δίνοντας τις δικές τους απαντήσεις. Αποκορύφωμα αυτού του σερί, οι νίκες επί των πρωτοπόρων Βριλησσίων με 2-1 στο «Φώτης βαρδαξής» και οι σπουδαίες νίκες επί Χαραυγιακού και Θριάμβου Αθηνών σε δύο από τις δυσκολότερες έδρες του πρωταθλήματος.
Οι παίχτες του Πανερυθραϊκού με τις εμφανίσεις του στο τέλος του πρωταθλήματος απέδειξαν ότι η θέση αυτής της ομάδας δεν είναι να παλεύει για την παραμονή στην κατηγορία.
