Ψήφισα, ΠΑΣΟΚ και θα ξαναψηφίσω ΠΑΣΟΚ. Το δηλώνω και αν χρειαστεί θα υπογράψω και «υπεύθυνη δήλωση, εν γνώσει των συνεπειών του νόμου…» όπως θυμωμένα και εκτός εαυτού, μου ζήτησε και κάποιος φίλος στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ψηφίζαμε για τον νέο Πρόεδρο Βαγγέλη Βενιζέλο.
Δηλώνω ακόμη υπεύθυνα, ότι δεν έχω κανένα προσωπικό κέρδος, μα ούτε και εισέπραξα ποτέ κατά την διάρκεια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ούτε διορίστηκα, ούτε πήρα ποτέ κάποια θέση εξουσίας, ούτε εγώ, ούτε κανένα μέλος της οικογενείας μου. Άρα, ό,τι γράφω και όσα λέω, έχουν ανιδιοτελή σκοπό και ιδεολογικό στόχο.
Το «Μνημόνιο» έγινε σλόγκαν χωρίς περιεχόμενο, συνειδητά, και βοήθησε κάποιους να αυτομολήσουν.
Είναι γνωστό, ποιοι εγκαταλείπουν πρώτοι το σκάφος, τα ποντίκια!
Βέβαια βρήκαν κομματική στέγη, την εμπλούτισαν με ψήφους αλλά ευτυχώς, κουβάλησαν μαζί τους και όλα όσα πλήγωσαν το ΠΑΣΟΚ. Χωρίς τρωκτικά, λοιπόν, θα συνεχίσουμε νέους αγώνες με σύγχρονες και όχι ξεπερασμένες θέσεις μιας άλλη εποχής, που ηχούν δογματικές, αλλά προσαρμοσμένες στη σημερινή πραγματικότητα.
Σήμερα το ΠΑΣΟΚ, εξαντλημένο πολιτικά από τα δυόμισι χρόνια δύσκολης και άχαρης διακυβέρνησης, αλλά και από τα κακά εκλογικά αποτελέσματα, μιλάει με ειλικρίνεια για τις περιορισμένες δυνατότητες επαναδιαπραγμάτευσης των συμφωνιών, που θα έχει η επόμενη κυβέρνηση. Όμως, πρέπει απαρέγκλιτα να προχωρήσουμε στο δρόμο της Ευρώπης, όπου μόνο εκεί υπάρχει ελπίδα, και ας είναι δύσκολος.
Η αλλαγή στη Γαλλία και τα συμβαίνοντα και στις άλλες χώρες Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία, δίνουν ελπίδες για μια αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Όμως τα πράγματα δεν είναι απλά.
Ακόμα και οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες, που είχαν ξεσηκωθεί εναντίον της Μέρκελ τότε, τώρα δηλώνουν ότι «οι συμφωνίες είναι συμφωνίες».
Στην Ευρώπη υπάρχουν, ως γνωστόν, δύο σχολές.
Η μία λέει ότι η Ευρωζώνη θα είναι σε καλύτερη μοίρα αν ξεφορτωθεί την Ελλάδα, η άλλη θεωρεί την έξοδο ακόμη ακριβή, άρα απευκταία. Όμως και οι δύο σχολές δεν συζητούν καθόλου την κατάργηση των «Μνημονίων», και κανένας βέβαια δεν συζητάει ότι οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι πρόκειται συνεχώς να μας ενισχύουν.
Ξεχνώντας το «κάτσε καλά Γεράσιμε» ο κ. Τσίπρας πρότεινε τον Αρσένη για πρωθυπουργό. Αμέσως μετά προσχώρησε η Λούκα Κατσέλη στο ΣΥΡΙΖΑ, αφού «τα’σπασε» με τον Καστανίδη. Ίσως βελτίωσε και το οικονομικό τους πρόγραμμα αφού «λεφτά υπάρχουν». Δηλαδή, θα εισρεύσουν «από τη φοροδιαφυγή, την έξοδο από το ΝΑΤΟ, την μείωση των εξοπλισμών, την αύξηση της φορολογίας έως 75% για εισοδήματα άνω των € 500.000 το χρόνο, τα πετρέλαια, την κατάργηση της φορολογικής ασυλίας των εφοπλιστών, της εκκλησίας, την διεκδίκηση του γερμανικού κατοχικού δανείου και αποζημιώσεων». Δηλαδή «σίγουρα λεφτά» υπάρχουν!
Αυτά, ακούγονται ωραία, για ένα μανιφέστο αλλά για κυβερνητικό πρόγραμμα ουτοπικά και μη ρεαλιστικά!
Η όποια απασχόλησή μου με τον ΣΥΡΙΖΑ και το πρόγραμμά του, οφείλεται στο γεγονός ότι κάθε μέρα και ανάλογα με ποιο μέλος από τις συνιστώσες μιλάει, αλλάζει!
Προσπαθούμε όλοι να ξεκαθαρίσουμε τι πραγματικά λένε. Προσωπικά δεν έχω ξεκαθαρίσει. Ασφαλώς οι αντιφατικές τους δηλώσεις, που έγιναν πολλές φορές μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων, δεν αποτελούν συκοφαντίες των αντιπάλων κομμάτων, όπως δηλώνουν οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ, και ελπίζω, τώρα που είναι κόμμα εξουσίας να μην ενοχλούνται από την αντιπολιτευτική κριτική.
Είναι γνωστό ότι, η στιγμή όταν χαθεί δεν επιστρέφει, ούτε και παγώνει ο χρόνος. Ήδη έχουν χαθεί στιγμές ανεπιστρεπτί, με τις δυο εκλογικές αναμετρήσεις που δημιούργησαν αδιέξοδα και δυσεπίλυτα προβλήματα.
Η επόμενη μέρα των εκλογών θα σημαδέψει την χώρα. Το μήνυμα που έρχεται είναι εκκωφαντικό. Η Ελλάδα πρέπει να κυβερνηθεί με κυβέρνηση όσο γίνεται πιο μεγάλης κομματικής συμμετοχής, ώστε να επαναδιαπραγματευθεί με τους εταίρους τις δανειακές συμβάσεις πάση θυσία στο Ευρώ.
Στις 20 Ιουνίου τα ταμεία θα είναι άδεια και ίσως τα έσοδα να είναι αρνητικά, αυτό λοιπόν το ξέρουν τα κόμματα και παραδέχονται, μηδενός εξαιρουμένου, ότι χωρίς δανεικά η χώρα θα βρεθεί μπροστά στο χάος.
Ο ρεαλισμός απαιτεί συνθέσεις και εμπειρία. Ακόμη και αν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει πρώτο κόμμα θα χρειαστεί συμμάχους που δεν έχει, με τις θέσεις που παίρνει. Θα βρεθεί μόνος του σε ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον χωρίς συνομιλητές! Είναι, ένα κομματικό, πολυτασικό μόρφωμα, που είναι ανέτοιμο να κυβερνήσει, την ώρα που η χώρα απαιτεί αμέσως μια στιβαρή και έμπειρη κυβέρνηση.
Αλλά ας δούμε και ένα ακόμη θέμα εξαιρετικά σοβαρό.
Έχουν γίνει καθημερινή πια είδηση τα περιστατικά σκληρής βίας.
Μια πρωτοφανής αύξηση της εγκληματικότητας και της ανομίας παρατηρείται σαν αποτέλεσμα μιας «κοινωνίας που χρεοκοπεί.». Ακόμη και η απαράδεκτη συμπεριφορά, του υποψήφιου βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Κασιδιάρη, είναι μέρος αυτής της ζοφερής πραγματικότητας.
Αλλά, και το περιστατικό στην Παιανία είναι μια απόδειξη αυτής της αλήθειας.
Το θέμα είναι πολιτικό και μόνο.
Τα κόμματα φέρουν ατόφια την ευθύνη, για τα όσα συμβαίνουν και είναι καιρός να επιδείξουν υπευθυνότητα και να αποδείξουν ότι θέλουν την συναίνεση και έχουν την βούληση να αντιμετωπίσουν αυτή την κοινωνική διάλυση.
Η ψήφος στις 17 Ιουνίου, δεν θα διαλέγει κόμμα, αλλά κυβέρνηση!
Ας μην έχουμε αυταπάτες. Είμαστε σε δύσκολη καμπή! Ή θα προχωρήσουμε αποφασιστικά με το ευρώ και θα επωφεληθούμε από τα όσα σημαντικά σήμερα κυοφορούνται στην Ευρώπη ή θα οδηγηθούμε στην δραχμή και θα ακολουθήσουμε τον δρόμο της απομόνωσης και της υποβάθμισης.
Απαιτείται άμεσα μια στιβαρή κυβέρνηση εθνικής συνευθύνης, με συμμετοχή όλων των κομματικών φορέων, που έχουν σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ θα είναι η εγγύηση για μια κυβέρνηση ομαλότητας μέσα στην Ευρώπη και με το Ευρώ!
Απευθύνομαι σε σας, τους ομοίους μου, που δεν είχατε ούτε προσδοκάτε προσωπικά οφέλη από κανένα κόμμα, αλλά μόνο για το μέλλον αυτού του τόπου αγωνίζεστε, σκέφτεστε και ανησυχείτε!