[su_pullquote]
του Πέτρου Γιάννου, από τη μηνιαία έκδοση “Πολίτες στη Νέα Ερυθραία”, Φύλλο 6 Μάιος 2016[/su_pullquote]
Στο περιοδικό “η ΠΟΛΗ ΜΑΣ” το 2010 η τελευταία Δήμαρχος της Ν. Ερυθραίας μεταξύ άλλων έγραφε «Οι συνεργασίες του Δήμου μας με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το Πανεπιστήμιο της Αθήνας, οδήγησαν στα συμπεράσματα, τα οποία αποτελούν προϋποθέσεις για την πολεοδομική και κυκλοφοριακή αναβάθμιση της Ν. Ερυθραίας, την κατασκευή βιοκλιματικών δρόμων και τις κατευθύνσεις για τη βιώσιμη κινητικότητα της».
Στο ίδιο περιοδικό και για το ίδιο θέμα η τότε υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής συμπλήρωνε: «Ατυχήματα, ρύπανση, θόρυβος, καθυστερήσεις, υποβάθμιση και παραμόρφωση του δημόσιου χώρου είναι προβλήματα που αφέθηκαν να χρονίζουν και να οξύνονται πληγώνοντας τον κοινωνικό ιστό. Η Ν. Ερυθραία δρομολόγησε με επιτυχία την αντιμετώπισή τους. Το υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής είναι κοντά σας γιατί το αξίζετε». (Τίνα Μπιρμπίλη στο περιοδικό Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ).
Μετά από μια περίπου πενταετία, με την εικόνα που παρουσιάζει ο κεντρικός οδικός άξονας της πόλης μας, νομίζουμε ότι έχουμε το δικαίωμα να απευθύνουμε ερωτήματα όπως για παράδειγμα: Πόσο μειώθηκαν οι μετακινήσεις των αυτοκινήτων; Πόσο μειώθηκαν οι τιμές ρύπων στο κεντρικούς οδικούς άξονες ( Ελ. Βενιζέλου, Χαρ. Τρικούπη, Αγ. Σαράντα, Τατοϊου);
Πόσο αυξήθηκαν οι μετακινήσεις με ποδήλατο; ή και τέλος πόσο αυξήθηκαν οι μετακινήσεις με δημόσια συγκοινωνία; Απαντήσεις φυσικά δεν υπάρχουν γιατί όπως είναι άλλωστε γνωστό με μετρήσεις και αριθμητικά στοιχεία ως λαός έχουμε μια απωθητική σχέση.
Υποστηρίζαμε τότε ότι οι προτεινόμενες από τη μελέτη κυκλοφοριακές ρυθμίσεις θα έχουν ως αποτέλεσμα την σημαντική αύξηση της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων στην ήδη επιφορτισμένη Ελ. Βενιζέλου. Η απάντηση του καθηγητή μελετητή, σε αυτή τη διαπίστωση, στο τότε δημοτικό συμβούλιο, ήταν αποστομωτική.
Ο υπεύθυνος μελετητής θεωρούσε ότι το κυκλοφοριακό πρόβλημα που θα προκύψει στη λεωφόρο θα δημιουργήσει συνθήκες όξυνσης, οι οποίες θα επιτρέψουν τη διεκδίκηση της υπογειοποίησης της, από το ΥΠΕΧΩΔΕ, όπως άλλωστε προτείνεται από την ίδια τη μελέτη.
Και τι δεν έχουμε ακούσει ως λύσεις για αυτή την πολύπαθη κεντρική λεωφόρο! Η μελέτη του Μετσόβιου Πολυτεχνείου την υπογειοποιεί ενώ άλλοι φιλόδοξοι δημοτικοί παράγοντες έχουν “κατασκευάσει” αερογέφυρες!
Εκτός από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε πόλης, υπάρχουν γενικοί κανόνες, τους οποίους άλλωστε έχουν ακολουθήσει μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις, στο πλαίσιο πολιτικών για μια βιώσιμη κινητικότητα. Για παράδειγμα μερικοί από αυτούς είναι ο ενιαίος χωροταξικός – πολεοδομικός – συγκοινωνιακός σχεδιασμός και συσχέτιση των χρήσεων γης με το σχεδιασμό και τη διαχείριση των συγκοινωνιακών υποδομών, η ιεράρχηση στην ανάπτυξη υποδομών με την ανάπτυξη Μέσων Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ), η ανακατανομή της χρήσης της διαθέσιμης οδικής υποδομής υπέρ των Μ.Μ.Μ, καθορισμός δικτύων ήπιων μορφών μετακίνησης, αλλά και ολοκληρωμένη πολιτική στάθμευσης.
Αν τώρα αντιπαραβάλουμε τους παραπάνω γενικούς κανόνες με τα καθ’ ημάς, δεν απαιτούνται ιδιαίτερες πολεοδομικές γνώσεις για να αντιληφθείς ότι το πρόβλημα της λεωφόρου Ελ. Βενιζέλου δημιουργείται από τις χρήσεις γης τοπικού, αλλά και υπερτοπικού χαρακτήρα, ιδιαίτερα ως αναφορά το τμήμα της λεωφόρου, στη δημοτική ενότητα της Κηφισιάς και βέβαια στον κυκλοφοριακό φόρτο, που προκαλεί η απουσία αναπτυγμένων ΜΜΜ.
Στα παραπάνω εάν προστεθούν η “ιδιοκτησιακή” αντίληψη, που επιδεικνύουν καταστηματάρχες και πελάτες όχι μόνο των πεζοδρομίων αλλά και σε πολλές περιπτώσεις του οδοστρώματος και η πλήρης απουσία αστυνόμευσης, μπορεί κάποιος να συνθέσει την καθημερινή εικόνα της λεωφόρου.
Στο σημείο αυτό να κάνουμε επιπλέον την πρόβλεψη ότι με την προσθήκη των πλευρικών διοδίων, οι μετακινήσεις όχι μόνο στη συγκεκριμένη λεωφόρο, αλλά και στο παράπλευρο οδικό δίκτυο θα καταστούν ακόμη προβληματικότερες και περισσότερο ρυπογόνες.
Λύσεις λοιπόν πρέπει να αναζητηθούν στο πλαίσιο αναθεώρησης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδιασμού και βέβαια στην ανάπτυξη των Μ.Μ.Μ. Η συγκεκριμένη λεωφόρος επιβαρύνεται τόσο από την τοπική όσο και από υπερ-τοπική κυκλοφορία.
Οι βορειότερες με την Κηφισιά πόλεις, που συνδέονται με την συγκεκριμένη λεωφόρο είναι κατά κανόνα αραιοδομημένες, γεγονός που δυσχεραίνει τις πυκνές εσωτερικές τοπικές λεωφορειακές διαδρομές.
Για παράδειγμα η γραμμή 560 που διασχίζει το εσωτερικό της δημοτικής ενότητας της Ν. Ερυθραίας και τη συνδέει με τον ηλεκτρικό σταθμό της Κηφισιάς εξυπηρετείται με 14 συνολικά δρομολόγια κάθε μέρα, που ξεκινούν στις 6 το πρωί και σταματούν στις 8 το βράδυ (oasa.gr). Επίσης μεγάλη μερίδα πληθυσμού, που θέλει να μετακινηθεί πέραν της Κηφισιάς είναι υποχρεωμένο να αλλάζει δύο γραμμές, ενώ απουσιάζουν οδικές υποδομές υπέρ των Μ.Μ.Μ γεγονός που δυσκολεύει την γρήγορη κίνηση των λεωφορείων. Οι παραπάνω είναι μερικοί σοβαροί λόγοι που αποτρέπουν πολλούς στη χρήση του λεωφορείου ως μέσον μεταφοράς.
Εάν οι χρήσεις γης αφορούν το δήμο της Κηφισιάς, η ανάπτυξη των ΜΜΜ και η τοποθέτηση των πλευρικών διοδίων είναι προβλήματα, που οπωσδήποτε πρέπει να απασχολήσουν την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή των λεγόμενων προνομιούχων βορείων προαστίων.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Πριν όμως ξεκινήσουμε να συζητούμε για αυτές θα πρέπει οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι μας να απαντήσουν στο κατά πόσο θέλουν να βελτιώσουν την κινητικότητα και ποιότητα της ζωής των πολιτών.
Στο ερώτημα αυτό απάντηση πρέπει να δοθεί από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς κεντρική διοίκηση, περιφέρεια, τοπική αυτοδιοίκηση.
Έτσι εάν επιθυμούν λύση δήμοι και δημοτικές ενότητες (Κρυονέρι, Άνοιξη, Αγ. Στέφανος, Δροσιά, Διόνυσος, Εκάλη, Ν Ερυθραία, Κηφισιά) πρέπει από κοινού να συνδιαμορφώσουν ένα μακροπρόθεσμο όραμα για το σύνολο της περιοχής, το οποίο θα περιλαμβάνει όλα τα μέσα και τις μορφές των μεταφορών (δημόσια και ιδιωτικά, επιβατών, μηχανοκίνητα και μη μηχανοκίνητα μέσα, μετακίνηση και στάθμευση) και το οποίο φυσικά να ενσωματώνεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αστικής, οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.
Υ.Γ. Φαίνεται κ.κ. δήμαρχοι ότι στον αγώνα για την άρση της απόφασης τοποθέτησης πλευρικών διοδίων μάλλον έχετε ρίξει “λευκή πετσέτα” . Όταν αντιληφθούμε τις δυσμενείς επιπτώσεις τους συνολικά στην ποιότητα της ζωής μας μάλλον θα είναι αργά να αντιδράσουμε. Για αυτό ας κινητοποιηθείτε τώρα, οι τοπικές κοινωνίες άλλωστε είναι στο πλευρό σας.
