«Όταν το πάθος βράζει, η λογική εξατμίζεται »
Μία «βασίλισσα» υποκλίθηκε στο μοναδικό θέατρο της Επιδαύρου. Η Έλεν Μίρεν χαρακτήρισε σημαντικότερη στιγμή της καριέρας της και από ένα Όσκαρ την παρουσία της σε αυτό το θέατρο του 4ου π.χ. αιώνα. «Να παίζεις στην Επίδαυρο είναι ανεπανάληπτη εμπειρία, στη ζωή ενός ηθοποιού. Όλη η ιστορία της υποκριτικής βρίσκεται εκεί, είναι συγκλονιστικό και συγκινητικό», δήλωσε.
Η Έλεν Μίρεν, μία κατ΄ εξοχήν ηθοποιός του σινεμά – το 2006 βραβεύθηκε με Όσκαρ για το ρόλο της βασίλισσας Ελισάβετ στην ταινία «Η Βασίλισσα» – έδωσε τη δική της ερμηνεία, με πάρα πολλές καλές στιγμές, στη Φαίδρα, την τραγική ηρωίδα του Ρακίνα (1639-1699).
Η προσωπικότητα της – δεν είναι ούτε ολοκληρωτικά ένοχη, ούτε ολοκληρωτικά αθώα – είναι το πιο άρτιο γυναικείο πορτρέτο του, η πιο επιτυχημένη τραγική του δημιουργία.
Πηγές του για αυτή την τραγωδία είναι ο Ιππόλυτος του Ευριπίδη και η Φαίδρα του Σενέκα, αλλά όπως και στις άλλες τραγωδίες του (Ανδρομάχη, Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Θηβαίδα κ.α.) χρησιμοποιεί ελεύθερα ό,τι δανείζεται και στα χέρια του το θέμα μεταμορφώνεται.
Η Φαίδρα είναι σύζυγος του Θησέα και θετή μητέρα του Ιππόλυτου, τον οποίο ερωτεύεται παράφορα. Είναι ένας μύθος για τον πόθο. Ο Ρακίνας ξεχώρισε για την ικανότητα του στον ποιητικό λόγο.
Τα έργα του, γραμμένα σε αλεξανδρινό στίχο, διακρίνονται για την αρμονία, την απλότητα, την κομψότητα, αναμειγνύοντας το δράμα με την ποίηση. Η Φαίδρα ανέβηκε στο Παρίσι για πρώτη φορά το 1677.
Το έργο στην Επίδαυρο παρουσιάστηκε από το Εθνικό Θέατρο της Μεγάλης Βρετανίας. Την πολύ – πάρα πολύ – ελεύθερη απόδοση από τα γαλλικά ανέλαβε ο ποιητής Τεντ Χιουζ και τη σκηνοθέτησε ο Νικόλας Χάιτνερ.
Η παράσταση, με σύγχρονη όψη ενδυματολογικά και εικαστικά, δε συγκίνησε όσο περιμέναμε, δε γοήτευσε όσο θα επιθυμούσαμε, δεν ενθουσίασε (αυτό φάνηκε στο χειροκρότημα!!).
Ωστόσο, η καλλιτεχνική αξία του Εθνικού Θεάτρου της Μεγάλης Βρετανίας, η προσωπική σφραγίδα της μεγάλης Έλεν Μίρεν, αρκούν για να θεωρηθεί το γεγονός του θεατρικού καλοκαιριού!!
