του Πέτρου Μπαστέα
Στο φύλλο της Παρασκευής 30 Μαίου 2014 της εφημερίδας «ΚΗΦΙΣΙΑ» και στη στήλη «Τα εξ αμάξης» υπάρχει το ακόλουθο σχόλιο, σχετικό με τα αποτελέσματα των εκλογών στην Κηφισιά:
«Οι µεγάλοι χαµένοι των φετινών εκλογών σαφέστατα είναι ο Βασίλης Βάρσος και ο Παναγιώτης Κανακάκης. Ο πρώτος επειδή προσπάθησε να γυρίσει στην εξουσία από την αντιπολίτευση, συµµαχώντας µε τον παλιό αντίπαλό του, για µια θέση αντιδηµαρχίας και από πρώτος δηµοτικός σύµβουλος βρέθηκε να κοιτάζει πάλι την εξουσία από την αντιπολίτευση και ο δεύτερος γιατί έχασε µια ευκαιρία, που δύσκολο να του ξαναδοθεί, να συµµετέχει στη διοίκηση του ∆ήµου. Την ευκαιρία την κλώτσησε όταν έφυγε από τις συζητήσεις σύμπραξης µε το Γιώργος Θωµάκο. Και όχι µόνο αυτό αλλά κυκλοφόρησε και εχθρικές ανακοινώσεις προς το συνδυασµό «∆ύναµη Ελπίδας» πριν από τη δεύτερη Κυριακή. Αυτό βέβαια µπορεί τελικά να ωφέλησε το Γιώργο Θωµάκο, µια και η πλειονότητα των ψηφοφόρων της Κηφισιάς είναι δεξιοί και ίσως δεν καλόβλεπαν τη σύμπραξη µε έναν δηλωμένο αριστερό συνδυασµό».
Νομίζω ότι ο σχολιαστής κάνει λάθος στις εκτιμήσεις τους.
Ο μεγάλος χαμένος των φετινών, τριπλών εκλογών, δεν είναι άλλος από τον απερχόμενο δήμαρχο Νίκο Χιωτάκη. Έχασε τις εκλογές στον δεύτερο γύρο, όπου κρινόταν το ποιός θα βγει δήμαρχος, αν και ο συνδυασμός του είχε εξασφαλίσει την πρώτη Κυριακή διαφορά, από το δεύτερο, 22 μονάδων! Ο Σγουρός, του οποίου ήταν στενός συνεργάτης και θερμός κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου υποστηρικτής του, έχασε την Περιφέρεια. Τέλος, το κόμμα του, η Νέα Δημοκρατία, αν και το… απαρνήθηκε, χάριν μιας ψηφοθηρικής πολυσυλλεκτικής και άχρωμης πολιτικά τακτικής, έχασε πανηγυρικά στις ευρωεκλογές.
Ο Βασίλης Βάρσος, αν και ήταν εκτός παιχνιδιού μέχρι και την παραμονή των εκλογών, επανήλθε, αφού ο Χιωτάκης τον ανέσυρε, εκτιμώντας ότι απορροφώντας αυτόν και τους δημοτικούς του συμβούλους θα έβγαινε από την πρώτη Κυριακή. Ο Βάρσος εξελέγη και πάλι στο δημοτικό συμβούλιο και μάλιστα με ρεκόρ ψήφων (2199). Γιατί έχασε;
Ο Παναγιώτης Κανακάκης, αδικείται κατάφωρα από το σχόλιο. Στις προηγούμενε εκλογές είχε πάρει 6,96% και τώρα πήρε 15,28% (από 2.029 ψήφους το 2010 πήρε 5009 ψήφους το 2014), ήτοι υπερδιπλασίασε την εκλογική του επιρροή και μάλιστα στηρίχτηκε και από άλλες δύο δημοτικές κινήσεις. Ο στόχος του, να μπει στο δεύτερο γύρο, μπορεί να μη επιτεύχθηκε, αλλά στόχο να συμμετάσχει πάσει θυσία στη διοίκηση του Δήμου, δεν έθεσε ποτέ.
Όσο για την «αποχώρησή του από τις συζητήσεις σύμπραξης με τον Θωμάκο», έγινε ακριβώς το αντίθετο. Ο Θωμάκος ανακοίνωσε την υποψηφιότητά, ενώ οι συζητήσεις για συνεργασία μεταξύ των τεσσάρων παρατάξεων ήταν σε εξέλιξη και μάλιστα με πολλές πιθανότητες να έχουν θετική κατάληξη. Μπορεί εκ του αποτελέσματος ο Θωμάκος να δικαιώθηκε, αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική από αυτή που αναφέρει ο σχολιαστής της εφημερίδας.
Τέλος, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, η διαπίστωσή για «εχθρικές ανακοινώσεις» Κανακάκη κατά Θωμάκου. Δεν υπήρχουν τέτοιες. Το αντίθετο, μάλιστα. Ήταν ευνοϊκές υπέρ Θωμάκου. Γι αυτό και η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων της «Συνεργασίας» στήριξε Θωμάκο στο δεύτερο γύρο, γεγονός που επέδρασε καθοριστικά στην εκλογή του και όχι βέβαια η, αλά καρτ, επίκληση της κομματικής και πολιτικής ταυτότητας Θωμάκου, όπως ο σχολιογράφος αφήνει να εννοηθεί.
Και μιας και πολύ λόγος γίνεται για δημοκρατία, συμμετοχή και πνεύμα συνεργασίας καλό είναι να ξανασκεφτούμε την ουσία της δημοκρατίας, που δεν είναι άλλη από την αυθεντική εκπροσώπηση της βούλησης των πολιτών. Αυτή, η βασική αρχή, λόγω του Καλλικρατικού εκλογικού συστήματος, παραβιάστηκε. Η δημοκρατία δέχτηκε και σε αυτές τιε δημοτικές εκλογές μεγάλη ήττα.
Την Κηφισιά για τα επόμενα πέντε χρόνια, ναι μεν θα διοικεί ένας δήμαρχος που απολαμβάνει της πλειοψηφίας των πολιτών, αλλά θα στηρίζεται σε μια πλειοψηφία του 61% των δημοτικών συμβούλων, όταν οι ψηφοφόροι του έδωσαν στην κάλπη μόνο το 25%. Στο χέρι του Γιώργου Θωμάκου και της παράταξής του είναι να «απαλύνει» με την εν γένει πολιτική του συμπεριφορά, αυτή τη δυσαρμονία. Είμαι, εκ φύσεως, αισιόδοξος.
