Χαθήκαμε» τελευταία και αυτό δεν είναι καθόλου ευγενικό απέναντι σε εσάς τους φίλους αναγνώστες της Ν.Ε., που με καλή πρόθεση υποδεχθήκατε αυτή τη στήλη.
Σοβαρή αιτία δεν υπήρξε, αν και κάποτε η σιωπή είναι πολυτιμότερη του λόγου. Στην περίπτωσή μου, μάλλον η λογική της αδράνειας ευθύνεται ή και κάποιες εκτός αττικής υποχρεώσεις, γεγονός καθόλου ευνοϊκό για τον υπεύθυνο ύλης της Ν.Ε. που μάχεται να κλείσουν οι σελίδες της κάθε Τετάρτη βράδυ. Φανταστείτε τον «κρεμασμένο και άβρεχτο στα μανταλάκια» και των στερητικών μου υποκειμενισμών.
Έχουμε τις αδυναμίες μας ως άνθρωποι και αυτό είναι ολοφάνερο, όμως μαζί τους και μέσα από αυτές, φιλοδοξούμε να αντιμετωπίσουμε σε τούτη τη ζωή, ότι μας ταλαιπωρεί και για το οποίο διαφωνούμε.
Είναι πράγματι γνωστή η διαφωνία που αυτή η στήλη πολλές φορές εκφράζει, σε ότι έχει να κάνει με τα όσα γίνονται τόσο στη διοικητική, όσο και στην πολιτική λειτουργία αυτής της πόλης, όταν τα πάντα εδώ στη Νέα Ερυθραία, λειτουργούν στη λογική του «δήθεν». Όσο και καλή πρόθεση να έχει κάποιος, αυτή η πραγματικότητα δεν αλλάζει καθώς οι ευθύνες είναι συλλογικές και πολύ μεγάλες. Μας βαρύνουν όλους αναλογικά, ακόμα και τον γράφοντα.
Έχουμε ευθύνες απέναντι στη Νέα Ερυθραία και οφείλουμε να τις αναλάβουμε, όμως τέτοια διάθεση δεν δείχνουμε. Μα τώρα ντάλα καλοκαίρι θα μου πει κάποιος, θυμήθηκες εσύ τις ευθύνες Κατανοώ βέβαια την αντίδραση, φοβάμαι όμως πως και μετά από τα «μπάνια του λαού» η επικαιρότητα ίδια ακριβώς θα είναι. Ρίξτε σήμερα μια ματιά σε προηγούμενα φύλλα της Ν.Ε. όπως και σε αυτό που κρατάτε, για να συγκρίνεται αργότερα την επικαιρότητα για να διαγνώσετε αν έπρεπε οι εκπρόσωποι της πόλης, να μιλούν για διακοπές, τις οποίες ωστόσο δικαιούνται και πρέπει να τις απολαμβάνουν και θα ήταν ευχής έργο να έχουν αναπαυμένη και τη συνείδησή τους ή αν πρέπει να μιλούν τώρα, μόνο για την πόλη τους.
Μια από τα ίδια που διαρκούν και που με άρρηκτη όπως και αμφίδρομη σχέση, με την κεντρική διοίκηση και την πολιτική εξουσία μεταλαμπαδεύονται δυστυχώς στην πόλη μας. Μια από τα ίδια είναι όλοι, όσο δεν διαχωρίζονται, για όσο δεν ξεχωρίζουν και για όσο αδυνατούν να εμπνεύσουν και να δώσουν ώθηση για μια νέα δυναμική στη ζωή της.
Καμαρώστε για λίγο, όσοι δεν φύγατε ήδη για τις διακοπές σας την «κατάντια» του τόπου μας, σε τοπικό και προπαντός σε κεντρικό επίπεδο.
Μα είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια και τόσα γεγονότα, στην αυτοδιοίκηση και την κεντρική διοίκηση χωρίς ποτέ να «πέφτουν κεφάλια» και χωρίς να αναλαμβάνουν τις πολιτικές τους ευθύνες αυτοί που τις έχουν
Παρακολουθώ τα τελευταία εικοσιτετράωρα στο επίπεδο της κεντρικής πολιτικής και αυτό που με κάνει να προβληματίζομαι, είναι αυτή η εμμονή για προσφυγή σε πρόωρες εκλογές, με τη χρησιμοποίηση του θεσμού του προέδρου της δημοκρατίας, ως τον ευάλωτο σάκο του μποξ και αναρωτιέμαι:
Ποιόν πραγματικά (θεσμικό ή και εξωθεσμικό παράγοντα) και γιατί ενοχλεί η παρουσία του κ. Κάρολου Παπούλια στον κορυφαίο θεσμό της χώρας, όπως είναι η προεδρία της δημοκρατίας
Μπάχαλο τα έκανε πράγματι η κυβέρνηση, όμως απέναντι στην θωράκιση του θεσμού του προέδρου της δημοκρατίας κανείς δεν δικαιούται να ολιγωρεί.
Πόσο μάλλον, να συμβάλλει στην αποδόμησή του. Αρνούμαι να δεχτώ πως είναι δυνατό να υπάρχουν στο πολιτικό σύστημα της χώρας, «λαγοί» που έχουν ήδη αναλάβει το ρόλο τους. Γιατί ομαδικά «θορυβημένοι » αντέδρασαν οι συνταγματολόγοι της χώρας
Τι πραγματικά συμβαίνει εδώ
