Στις μέρες μας όλο και πιο συχνά τίθεται το θέμα του ρατσισμού σε όλες του τις μορφές (φυλετικός, ομοφυλόφιλοι, ναρκομανείς, άρρωστους, γυναίκες, φτωχοί?).Αν και η μορφή που έχει την πρώτη θέση είναι απέναντι στους μετανάστες. Γιατί όμως σε αυτές τις δύσκολες εποχές που ζούμε αντί να ενωνόμαστε, χωριζόμαστε και φανατιζόμαστε;Ο ρατσισμός αποτελεί δείγμα της παρακμής μιας κοινωνίας η οποία εκμεταλλεύεται την ανέγνωμη μάζα για να υπηρετήσει αλλότρια συμφέροντα. Ο λαός διχάζεται ενώ δημιουργείται ρήγμα στις κοινωνικές σχέσεις. Εμπλέκεται σε προστριβές και σε άγονους προβληματισμούς, ενώ την ίδια στιγμή αποπροσανατολίζεται από την επίλυση των ουσιαστικών προβλημάτων που απασχολούν την χώρα, προμηθεύοντας εξουσίες σ? αυτούς που δρουν στα παρασκήνια των εμπλοκών.Ο ρατσισμός αποτελεί δύναμη ύπουλη και διαβρωτική για την υπόθεση του πολιτισμού. Βεβηλώνει και καταστρατηγεί κάθε ηθική αρχή του ανθρωπισμού, ενώ ο άνθρωπος φτάνει στην αποκτήνωση. Οι διαπροσωπικές σχέσεις δηλητηριάζονται ανεπανόρθωτα ενώ ο φόβος, η καχυποψία και η απέχθεια αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά μιας κοινωνίας με ανύπαρκτη αλληλεγγύη.Ο ρατσισμός δύναται να ?ρθει μόνο μέσω της παιδείας.Η λειτουργία της κριτικής σκέψεις απεμπολεί το ρατσισμό θεωρώντας τον προϊόν μιας άλλης εποχής, μιας εποχής φαυλότητας και εκμαυλισμού. Η παιδεία μας αποτελεί τον μοναδικό τρόπο ανάκαμψης από την παρακμή και μόνο αυτή οδηγεί στην ηθική ανέλιξη μιας κοινωνίας απελευθερωμένης πλέον από στερεότυπα και ρατσιστικές τοποθετήσεις που κατευθύνουν ένστικτα, συμπεριφορές, τρόπους σκέψεις και κρατούν δέσμιες τις ψυχές μας και κατά συνέπεια την ηθική ανέλιξη της κοινωνίας μας.
