Δεν πρόλαβε να κατακάτσει ο κουρνιαχτός από τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και η ατζέντα της επικαιρότητας (αυτή που καθορίζουν εν ου παικτοίς τα κανάλια) στράφηκε και πάλι στο θέμα που βοήθησε σε μεγάλο βαθμό να εκτοξευτεί ο ΛΑΟΣ στο 7%. Το πρόβλημα με τους μετανάστες. Αγανακτισμένοι κάτοικοι του Άγιου Παντελεήμονα πλημμυρίζουν τις οθόνες του Αυτιά και του Παπαδάκη δηλώνοντας ότι δεν πάει άλλο με τους Πακιστανούς και τους Αφγκανιστανούς (sic).
Από το μόνιμο τηλε-στασίδι του ο Άδωνις μετά από κάθε ανάθεμα των κατοίκων κατά των βρωμιάρηδων, ληστών, βιαστών, εμπόρων ναρκωτικών και βέβαια μουσουλμάνων μεταναστών, περιχαρής επαναλαμβάνει: «Είδες τι κάνει το 7,2%;»
Είναι φανερό ότι η εκλογική ενίσχυση του ΛΑΟΣ (που είναι περισσότερο κόμμα των «νοικοκυραίων» και λιγότερο ακροδεξιό) δίνει μια καθαρή ώθηση στο μετεκλογικό τοπίο προς τα δεξιά.
Η κυβέρνηση που είδε το ισόγειο να καταλαμβάνει τον 1ο όροφο της πολυκατοικίας και ν΄ απειλεί το ρετιρέ, έσπευσε ν΄ ανακοινώσει ότι μέσα στο καλοκαίρι θα ψηφιστούν οι νόμοι για τις κουκούλες και την ανωνυμία των καρτοκινητών χαϊδεύοντας τα αυτιά των συντηρητικών και όχι μόνο ψηφοφόρων.
Το ΠΑΣΟΚ που βλέπει κενό στο μεσαίο χώρο και απουσία απειλής από τα αριστερά, στηρίζει άτυπα τις κυβερνητικές επιλογές περί επαναπροώθησης των «λαθρομεταναστών».
Στην αριστερά το ένα τμήμα της φαντασιώνεται συνωμοσίες και το άλλο ομφαλοσκοπεί και τσακώνεται για έννοιες που κανένα πια δεν ενδιαφέρουν.
Το πρόβλημα της μετανάστευσης είναι σοβαρό και επείγον. Και πρέπει ν΄ αντιμετωπιστεί. Άμεσα. Πως όμως;
Υπάρχει η εύκολη και «αποτελεσματική» λύση που φέρνει ψήφους. Αυτή που προτείνει το ΛΑΟΣ και άλλες δυνάμεις στην Ευρώπη, όπως ο Σαρκοζί και ο Μπερλουσκόνι.
Είναι η λύση της μηδενικής ανοχής. Κλείστε τα σύνορα, κλείστε σε στρατόπεδα ή πετάχτε στη θάλασσα όσους καταφέρνουν να τα περάσουν, απελάστε όσους δεν χρειάζονται, ας μείνουν κάποιοι λίγοι μετανάστες για να δουλεύουν με χαμηλά μεροκάματα στις οικοδομές, στα χωράφια και στις δουλειές που δεν κάνουν οι Έλληνες.
Υπάρχει και η δύσκολη λύση, που δυστυχώς δεν φέρνει ψήφους. Που αντιμετωπίζει τη μετανάστευση κατ΄ αρχήν ως θέμα ανθρωπιστικό και μετά πολιτικό. Η βασική αιτία της μετανάστευσης βρίσκεται στο ότι οι άνθρωποι αναγκάζονται να φύγουν από τις χώρες τους γιατί δεν μπορούν να ζήσουν είτε λόγω φτώχειας είτε λόγω πολέμου.
Ο δυτικός κόσμος αντί να συνεχίσει να ευημερεί σε βάρος των χωρών της Ασίας και της Αφρικής δημιουργώντας εκατομμύρια οικονομικούς και πολιτικούς μετανάστες, ας φροντίσει να τους εξασφαλίσει ειρήνη και ψωμί ώστε να μην αναγκάζονται να φεύγουν από τα σπίτια τους.
Ο δυτικός κόσμος ας αντιμετωπίσει αποφασιστικά τα κυκλώματα των δουλεμπόρων που πλουτίζουν μεταφέροντας τους δυστυχισμένους στην Ευρώπη.
Ο δυτικός κόσμος, αποκλειστικά υπεύθυνος για την μετανάστευση, ας ανοίξει το πουγκί του και ας εξασφαλίσει ανθρώπινες συνθήκες ζωής σε όσους τελικά καταφέρνουν να φτάσουν ως εδώ.
Δικαιολογημένα αγανακτούν οι κάτοικοι του Αγ. Παντελεήμονα και του κέντρου της Αθήνας. Απλά στρέφουν την οργή τους σε λάθος κατεύθυνση.
Οι πολιτισμένοι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα να απαιτήσουν άμεσα το χτύπημα των δουλεμπορικών κυκλωμάτων, την απο-γκετοποίηση της Αθήνας, τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, την διευκόλυνσή τους να μετακινούνται στην Ευρώπη, την εξασφάλιση ανθρωπίνων συνθηκών διαβίωσης, τον σεβασμό των πολιτιστικών και θρησκευτικών τους ιδιαιτεροτήτων, την οικονομική τους ενίσχυση με δουλειά ή επιδόματα, την υλοποίηση προγραμμάτων για εθελοντική εγκατάστασή τους στην ερημωμένη ελληνική επαρχία.
Γιατί πρέπει να γίνουν αυτά. Για ένα και μοναδικό λόγο. Γιατί είναι άνθρωποι. Λόγος επαρκέστατος για όσους θέλουν ν΄ αποκαλούνται πολιτισμένοι και κυρίως χριστιανοί.
Κι εδώ έρχεται ο καθοριστικός ρόλος που πρέπει να παίξει η Εκκλησία. Ο Αρχιεπίσκοπος, που έχει δείξει ότι δεν φοβάται τα δύσκολα, ας αναλάβει μια εκστρατεία ώστε η Εκκλησία να τους εντάξει κατά προτεραιότητα στο φιλανθρωπικό της δίκτυο, να δημιουργήσει μια ασπίδα ανθρωπιάς γι΄ αυτούς τους ανθρώπους, που κινδυνεύουν να κατασπαραχθούν από την ανομία που δημιουργεί η ανέχεια αλλά και τα θηρία των κάθε λογής χρυσαυγητών κοινωνών του ορθόδοξου λαϊκού μας «πολιτισμού».
